Emhar 7216 French Infantry Peninsula War 1807-14

Κατά τη διάρκεια των επαναστατικών πολέμων (1792-1799) και - ειδικά - στη Ναπολεόντεια περίοδο (1799-1815), η Γαλλία είχε πιθανώς την πιο αποτελεσματική πολεμική μηχανή στη Γηραιά Ήπειρο, η οποία σχεδόν οδήγησε στη διαρκή ηγεμονία της στην Ευρώπη. Θα είναι αληθές να πούμε ότι το βασικό στοιχείο αυτής της μηχανής ήταν ο γαλλικός στρατός. Στον ίδιο στρατό, βέβαια, πολύ σημαντικό ρόλο έπαιζε το πεζικό της γραμμής. Λίγο μετά το ξέσπασμα της Επανάστασης, οι μονάδες που σχηματίστηκαν κατά την περίοδο του αρχαίου καθεστώτος χωρίστηκαν από τις εθελοντικές μονάδες, αλλά ήδη το 1793 εκδόθηκε ένα διάταγμα αμαλγάματος, το οποίο δημιούργησε μισές ταξιαρχίες γραμμής πεζικού που αποτελούνταν από το «παλιό» τάγμα γραμμής πεζικού. και δύο τάγματα εθελοντών. Ωστόσο, το 1803 ο Ναπολέων αποκατέστησε το συνταγματικό σύστημα. Το γαλλικό σύνταγμα πεζικού γραμμής από το 1803 αποτελούνταν από 3 τάγματα και κάθε τάγμα χωριζόταν σε 9 λόχους πεζικού. Μια άλλη αναδιοργάνωση έγινε το 1808, όταν τα δύο συντάγματα ενώθηκαν σε ταξιαρχίες. Από την άλλη, ο αριθμός των ταγμάτων στο σύνταγμα αυξήθηκε σε τέσσερα, εκ των οποίων το ένα ήταν εντός και δεν μετακινήθηκε στο πεδίο. Επιπλέον, τα τάγματα γραμμής είχαν ήδη 6 και όχι 9 λόχους. Από το 1808, το γαλλικό σύνταγμα πεζικού γραμμής είχε 3.970 άτομα. Το 1812, λίγο πριν την εκστρατεία στη Ρωσία, το γαλλικό πεζικό της γραμμής αριθμούσε 130 συντάγματα. Ο βασικός οπλισμός του Γάλλου πεζικού ήταν ένα τυφέκιο μοντέλου 1777 ή ΑΝ ΙΧ με μήκος 1,52 μέτρα και διαμέτρημα 15,5 έως 17,5 χλστ. Υπήρχε και μια ξιφολόγχη. Αξίζει, ωστόσο, να προστεθεί ότι το γαλλικό πεζικό χρησιμοποίησε επίσης οπλισμένα όπλα σε μεγάλη κλίμακα - συμπεριλαμβανομένων ρωσικών ή βρετανικών τυφεκίων.