Το Panzergrenadier είναι ένας γερμανικός όρος για έναν σχηματισμό γρεναδιέρων panzer, δηλαδή μονάδες πεζικού που εκπαιδεύονται να πολεμούν σε στενή συνεργασία με τα δικά τους άρματα μάχης. Αυτός ο όρος χρησιμοποιήθηκε επίσημα το 1942, όταν τα τμήματα πεζικού μετονομάστηκαν σε τμήματα γρεναδιέρων και τα μηχανοκίνητα τμήματα πεζικού σε τμήματα γρεναδιέρων πάντζερ. Αξίζει να προστεθεί ότι τα έτη 1937-1942 ο όρος Schützen Regiment χρησιμοποιήθηκε για να περιγράψει τα συντάγματα πεζικού που υπηρετούσαν σε τεθωρακισμένες μονάδες. Θεωρητικά, ο βασικός εξοπλισμός των τμημάτων τεθωρακισμένων γρεναδιέρων επρόκειτο να είναι τεθωρακισμένα μισοτροχιασμένα μεταφορικά, ειδικά το Sd.Kfz.251, αλλά λόγω ανεπαρκούς παραγωγής, αυτά τα πεζικά συχνά μεταφέρονταν με φορτηγά. Ως πρότυπο, μια μεραρχία τεθωρακισμένων γρεναδιέρων αποτελούνταν από τρία συντάγματα πεζικού, δύο τάγματα σε κάθε σύνταγμα και πολυάριθμες μονάδες υποστήριξης, συμπεριλαμβανομένων μονάδων αντιαρματικών, αντιαεροπορικών, σκαφών και επικοινωνιών. Σε αυτούς τους σχηματισμούς χρησιμοποιούνταν συχνά αυτοκινούμενα όπλα, όπως το StuG III. Αξίζει να προστεθεί ότι τα τμήματα τεθωρακισμένων γρεναδιέρων σχηματίστηκαν όχι μόνο στη Βέρμαχτ, αλλά και στα Waffen SS - για παράδειγμα η Μεραρχία Totenkopf ή η Μεραρχία Hohenstaufen.
Μάχη για το Χάρκοβο παίχτηκε από τις 21 Φεβρουαρίου έως τις 18 Μαρτίου 1943. Υποτίθεται ότι στη μάχη έλαβαν μέρος περίπου 70.000 στρατιώτες από τη γερμανική πλευρά, ενώ από τη σοβιετική πλευρά - περίπου 340.000. στρατιώτες. Από τη γερμανική πλευρά διοικούνταν από τον Στρατάρχη Έριχ φον Μάνσταϊν, ενώ από τη σοβιετική πλευρά - ο Στρατάρχης Filip Golikow. Η γένεση της Μάχης του Χάρκοβο το 1943 χρονολογείται από τη γερμανική ήττα στο Στάλινγκραντ τον Φεβρουάριο του 1943 και την κίνηση του Κόκκινου Στρατού στη δυτική επίθεση στην περιοχή της σημερινής νοτιοδυτικής Ρωσίας, η οποία είχε στόχο τη Γερμανική Ομάδα Στρατού. Νότος". Στις αρχές Φεβρουαρίου 1943, τα σοβιετικά στρατεύματα απελευθέρωσαν, μεταξύ άλλων, το Χάρκοβο, το Κουρσκ και το Μπέλγκοροντ. Ταυτόχρονα, όμως, παρά τις επιτυχίες, τα σοβιετικά στρατεύματα τεντώθηκαν σημαντικά, η επιμελητεία τους ήταν ελαττωματική και, κυρίως, υπέστησαν σχετικά μεγάλες απώλειες κατά τη διάρκεια των επιθετικών τους επιχειρήσεων. Σε αυτή την κατάσταση, παρά τη σημαντική αριθμητική υπεροχή του εχθρού, τα γερμανικά στρατεύματα (ειδικά οι τεθωρακισμένες δυνάμεις - συμπεριλαμβανομένου του 2ου Σώματος Panzer SS) ξεκίνησαν την επίθεση και την περίοδο από τις 21 έως τις 28 Φεβρουαρίου 1943, περικύκλωσαν και κατέστρεψαν τον Κόκκινο Στρατό. στρατεύματα που πολεμούν νότια του Χάρκοβο. Στις 4 Μαρτίου, το II Σώμα εισήλθε στην πόλη, ανακτώντας την από τα σοβιετικά χέρια μέχρι τις 15 Μαρτίου, και τρεις ημέρες αργότερα το Μπέλγκοροντ ανακαταλήφθηκε. Η Μάχη του Χάρκοβο σταθεροποίησε το ανατολικό μέτωπο μέχρι τη Μάχη του Κουρσκ τον Ιούλιο του 1943. Κατά τη διάρκεια των μαχών, οι Σοβιετικοί έχασαν περίπου 80.000 άτομα, ενώ η γερμανική πλευρά - περίπου 11.000 άτομα.