Mars 72060 Lithuanian-Russian Light Infantry 1st half XV c. (48 figs )

Ακόμη και στα τέλη του 13ου αιώνα, το Μεγάλο Δουκάτο της Λιθουανίας ήταν μια σχετικά μικρή και παγανιστική χώρα που κάλυπτε λίγο πολύ την περιοχή της σημερινής Λιθουανίας και μέρος της Λευκορωσίας. Ωστόσο, κατά τη διάρκεια του δέκατου τέταρτου και των αρχών του δέκατου πέμπτου αιώνα, χάρη σε εξαιρετικούς μεγάλους δούκες όπως ο Olgierd ή ο Kiejstut, επέκτεινε σίγουρα τη βασιλεία του σε όλη σχεδόν τη σημερινή Λευκορωσία και την Ουκρανία, φτάνοντας στη Μαύρη Θάλασσα με τα σύνορά της! Ήταν επίσης ο ηγεμόνας αυτής της χώρας - Jogaiłło - που συνήψε προσωπική ένωση με την Πολωνία στο Krewo, βαφτίστηκε και παντρεύτηκε τη Jadwiga. Ως Władysław Jagiełło ξεκίνησε την κυριαρχία της δυναστείας των Γιαγκελλωνίων στο Πολωνο-Λιθουανικό κράτος. Ένα από τα πιο σημαντικά μέλη του λιθουανικού στρατού ήταν το πεζικό. Το δέκατο τέταρτο και το πρώτο μισό του δέκατου πέμπτου αιώνα, το βαρύ οπλισμένο λιθουανικό πεζικό ήταν οπλισμένο με ασπίδες που έμοιαζαν με βαριές τραβέρσες, πανοπλίες κλίμακας ή αλυσιδωτή αλληλογραφία και κράνη - πολύ συχνά με ένα κάλυμμα αλυσίδας. Ως επιθετικό όπλο χρησιμοποίησε ένα σπαθί με το ένα χέρι και ένα δόρυ. Μερικοί Λιθουανοί πεζικοί χρησιμοποίησαν επίσης βαλλίστρες. Το μεσαίο και ελαφρύ πεζικό χρησιμοποίησε επίσης ξίφη και λόγχες ως επιθετικά όπλα, αλλά ευρύτερα χρησιμοποιήθηκαν πυραυλικά όπλα, ειδικά τόξα. Μπορεί να υποτεθεί ότι ο προστατευτικός οπλισμός του ήταν πολύ πιο αδύναμος. Ωστόσο, η εικόνα του λιθουανικού πεζικού που παρουσίασε, για παράδειγμα, ο Henryk Sienkiewicz στους «Τευτονικούς Ιππότες», όπου ανέφερε ξύλινα ρόπαλα και ξίφη που κληρονόμησε από τον παππού-προπάππου του, απέχει πολύ από την αλήθεια.