Το τανκ Mark I είναι ένα βρετανικό τανκ, που συχνά ταξινομείται ως βαρύ άρμα του Α' Παγκοσμίου Πολέμου. Τα πρώτα πρωτότυπα αυτού του αυτοκινήτου εμφανίστηκαν το 1916 και η σειριακή παραγωγή ξεκίνησε την ίδια χρονιά. Το αυτοκίνητο κινούνταν από έναν κινητήρα με καρμπυρατέρ με χωρητικότητα έως και 105 HP. Το μήκος του οχήματος ήταν 7,93 μέτρα με συνολικό πλάτος 4,19 μέτρα. Ο οπλισμός του οχήματος (στη λεγόμενη έκδοση Male) αποτελούνταν από δύο πυροβόλα των 57 χλστ. και τρία πολυβόλα, ενώ τα λεγόμενα γυναικεία έκδοση - πέντε πολυβόλα.
Το τανκ Mark I ήταν το πρώτο βρετανικό τανκ του Μεγάλου Πολέμου που χρησιμοποιήθηκε εκτενώς και το πρώτο τανκ που χρησιμοποιήθηκε σε μάχη στην ιστορία! Αναπτύχθηκε με βάση τις υποθέσεις και τα συμπεράσματα που προέκυψαν από τη λειτουργία του πρωτότυπου τανκ Little Willie. Ταυτόχρονα όμως διέφερε σαφώς από αυτήν ως προς τη θέση των ιχνών ή το σχήμα της γάστρας, αν και κινούνταν από τον ίδιο κινητήρα. Το τανκ Mark I εισήγαγε επίσης ένα ρομβοειδές σχήμα τυπικό των βρετανικών δεξαμενών του 1916-1918. Το όχημα δεν διέθετε πυργίσκο και όλος ο οπλισμός ήταν τοποθετημένος σε σπόνους στα πλαϊνά του τανκ. Το Mark I χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά σε μάχη τον Σεπτέμβριο του 1916 στη μάχη του Somme.
Το τανκ Mark II είναι ένα βρετανικό τανκ, που συχνά ταξινομείται ως βαρύ άρμα του Α' Παγκοσμίου Πολέμου. Τα πρώτα πρωτότυπα αυτού του αυτοκινήτου εμφανίστηκαν το 1916 και η σειριακή παραγωγή συνεχίστηκε στο γύρισμα του 1916-1917. Ως αποτέλεσμα, δημιουργήθηκαν 50 τανκς αυτού του τύπου. Το αυτοκίνητο κινούνταν από έναν κινητήρα με καρμπυρατέρ με ισχύ 105 HP και το βάρος του κυμαινόταν από 27 έως 28 τόνους. Ο οπλισμός του οχήματος (στη λεγόμενη έκδοση Male) αποτελούνταν από δύο πυροβόλα των 57 mm και τρία πολυβόλα Hotchkiss των 8 mm, ενώ τα λεγόμενα Γυναικεία έκδοση - πέντε πολυβόλα, μεταξύ των οποίων ένα Hotchkiss των 8 mm και τέσσερα Vickers των 7,7 mm.
Το Mark II αναπτύχθηκε με βάση το τανκ Mark I. Από τον προκάτοχό του, υιοθέτησε τις κύριες σχεδιαστικές παραδοχές, όπως το σχήμα διαμαντιού της γάστρας και των τροχιών, η έλλειψη πυργίσκου με οπλισμό και η τοποθέτησή του σε σπόνους στο πλευρές του οχήματος. Ταυτόχρονα, από την αρχή, θεωρήθηκε ότι το Mark II θα προοριζόταν κυρίως για εκπαιδευτικά καθήκοντα, καθώς και για την εισαγωγή πολυάριθμων, αν και μάλλον ασήμαντων, μηχανικών βελτιώσεων που προκύπτουν από τη χρήση των οχημάτων Mark I. Τα μαθήματα κατάρτισης ήταν χρησιμοποιήθηκε στη μάχη του Arras τον Απρίλιο και τον Μάιο του 1917, αλλά υπέστη μεγάλες απώλειες.
Το τανκ Mark V είναι ένα βρετανικό τανκ, που συχνά ταξινομείται ως βαρύ άρμα του Α' Παγκοσμίου Πολέμου. Τα πρώτα πρωτότυπα αυτού του αυτοκινήτου εμφανίστηκαν στα τέλη του 1917 και η σειριακή παραγωγή ξεκίνησε στις αρχές του 1917-1918. Ως αποτέλεσμα, δημιουργήθηκαν περίπου 400 τανκς αυτού του τύπου. Το αυτοκίνητο κινούνταν από έναν κινητήρα Ricard με χωρητικότητα έως και 150 HP και το βάρος του έφτανε τους 30 τόνους. Ο οπλισμός του οχήματος (στην λεγόμενη έκδοση Male) αποτελούνταν από δύο πυροβόλα των 57 χλστ. και τρία πολυβόλα, ενώ τα λεγόμενα γυναικεία έκδοση - πέντε πολυβόλα. Το λεγομενο Σύνθετη (ή Ερμαφρόδιτη) έκδοση οπλισμένη με ένα μόνο πυροβόλο των 57 χιλιοστών και τέσσερα πολυβόλα.
Το Mark V αναπτύχθηκε με βάση τη δεξαμενή Mark IV. Από τον προκάτοχό του, ανέλαβε τις βασικές σχεδιαστικές υποθέσεις, όπως το διαμαντένιο σχήμα της γάστρας και των ερπυστριών, την έλλειψη πυργίσκου με οπλισμό και την τοποθέτησή του σε sponsons στα πλαϊνά του βαγονιού. Ωστόσο, έλαβε μια νέα μονάδα μετάδοσης κίνησης και, εξίσου σημαντικό, ένα διαφορετικό σύστημα μετάδοσης κίνησης και έναν μηχανισμό περιστροφής τροχιάς. Υπήρχε επίσης ένας πύργος παρατήρησης για τον κυβερνήτη του αυτοκινήτου. Το τανκ ήταν επίσης πολύ πιο εκλεπτυσμένο μηχανικά από τον προκάτοχό του και το πάχος της θωράκισής του κυμαινόταν από 6 έως 14 χιλιοστά. Τα άρματα μάχης Mark V χρησιμοποιήθηκαν για πρώτη φορά στη μάχη του Hamel τον Ιούλιο του 1918. Χρησιμοποιήθηκαν επίσης εκτενώς στη μάχη της Αμιένης τον Αύγουστο του 1918. Είναι ενδιαφέρον ότι σίγουρα αποσύρθηκαν από τον Βρετανικό Στρατό μόνο στις αρχές της δεκαετίας του 1930!
Το τανκ Mark IV είναι ένα βρετανικό τανκ, που συχνά ταξινομείται ως βαρύ άρμα του Α' Παγκοσμίου Πολέμου. Τα πρώτα πρωτότυπα αυτού του αυτοκινήτου εμφανίστηκαν το 1917 και η σειριακή παραγωγή συνεχίστηκε το 1917-1918. Ως αποτέλεσμα, δημιουργήθηκαν περίπου 1.220 τανκς αυτού του τύπου. Το αυτοκίνητο κινούνταν από έναν κινητήρα Daimler-Foster έως 105 HP και το βάρος του κυμαινόταν από 27 έως 29 τόνους. Ο οπλισμός του οχήματος (στη λεγόμενη έκδοση Male) αποτελούνταν από δύο πυροβόλα διαμετρήματος 57 mm και τρία πολυβόλα Lewis των 7,7 mm, ενώ τα λεγόμενα η γυναικεία έκδοση - πέντε πολυβόλα Lewis των 7,7 mm.
Το Mark IV αναπτύχθηκε με βάση το τανκ Mark I. Από τον προκάτοχό του, υιοθέτησε τις κύριες σχεδιαστικές παραδοχές, όπως το σχήμα διαμαντιού της γάστρας και των τροχιών, η έλλειψη πυργίσκου με οπλισμό και η τοποθέτησή του σε σπόνους στο πλευρές του οχήματος. Ο κύριος εκσυγχρονισμός αφορούσε σημαντική ενίσχυση της θωράκισης και την τοποθέτηση της δεξαμενής καυσίμου σε διαφορετικό σημείο του οχήματος. Το αυτοκίνητο ήταν επίσης γενικά πιο αποτελεσματικό μηχανικά και λιγότερο αξιόπιστο από τον προκάτοχό του. Ορισμένα οχήματα αυτού του τύπου ήταν επίσης εξοπλισμένα με ραδιοφωνικούς σταθμούς και όλμους. Αξίζει επίσης να προστεθεί ότι η παραγωγή των δεξαμενών Mark IV ήταν αρκετές φορές μεγαλύτερη από αυτή των οχημάτων Mark I, πράγμα που σήμαινε ότι μοιράστηκε σε έξι εργοστάσια παραγωγής, με κύριο παραγωγό το εργοστάσιο του Metropolitan. Τα άρματα μάχης Mark IV χρησιμοποιήθηκαν για πρώτη φορά στη μάχη της Μεσσήνης το καλοκαίρι του 1917.
Η Μάχη του Σομ διεξήχθη την περίοδο από 1 Ιουλίου έως 18 Νοεμβρίου 1916. Θεωρείται μια από τις πιο αιματηρές και βαρύτερες μάχες του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου. Η μάχη διεξήχθη κυρίως από βρετανικά στρατεύματα (με σημαντική γαλλική υποστήριξη), υπό την ανώτατη διοίκηση του Ντάγκλας Χέιγκ, και γερμανικά στρατεύματα όπου τον κύριο ρόλο έπαιξαν οι στρατηγοί Μαζ φον Γκάλβιτς και Φριτς φον Μπέλοου. Στην αρχή της μάχης, οι Βρετανοί έβαλαν περίπου 390.000. άτομα, Γάλλοι - περίπου 330 χιλιάδες άτομα και τη Γερμανία - περίπου 315 χιλιάδες. στρατιώτες. Αρχικά, στο συμμαχικό στρατηγείο θεωρήθηκε ότι η επίθεση στο Somme θα έσπασε το γερμανικό μέτωπο και θα επιτάχυνε το τέλος του πολέμου, αλλά στην αρχή του πολέμου, προοριζόταν κυρίως να ανακουφίσει τους Γάλλους που πολεμούσαν στο Βερντέν. Ένα από τα πιο τραγικά επεισόδια της ήταν η πρώτη μέρα της επίθεσης, την 1η Ιουλίου 1916, όταν ο βρετανικός στρατός έχασε περίπου 57.000 τραυματίες και σκοτώθηκαν. Αυτές ήταν οι μεγαλύτερες απώλειες που υπέστη ο βρετανικός στρατός σε μια μέρα στην ιστορία του! Η ίδια η μάχη, που διαρκεί πολλούς μήνες, είναι κλασικό παράδειγμα πολέμου χαρακωμάτων, όταν το μέτωπο -παρά τη χρήση τεράστιων δυνάμεων και μέσων- κινούνταν το πολύ μερικές εκατοντάδες μέτρα. Ήταν λοιπόν μια κατάσταση ανάλογη με εκείνη της Μάχης του Βερντέν. Αξίζει να προστεθεί ότι κατά τη διάρκεια της Μάχης του Σομ, για πρώτη φορά στη στρατιωτική ιστορία, ο βρετανικός στρατός χρησιμοποίησε τανκς σε μεγάλη κλίμακα. Υποτίθεται ότι κατά τη διάρκεια της μάχης οι βρετανικές, γαλλικές και γερμανικές δυνάμεις έχασαν συνολικά περίπου 1 εκατομμύριο στρατιώτες ...