Το Spetsnaz (το τρέχον όνομα είναι Δυνάμεις Ειδικού Σκοπού της Ρωσικής Ομοσπονδίας) είναι ένας συλλογικός όρος για τις σοβιετικές και τώρα ρωσικές ειδικές δυνάμεις που κυρίως εκτελούν καθήκοντα για τις τακτικές ένοπλες δυνάμεις. Μονάδες αυτού του τύπου χρησιμοποιήθηκαν ήδη κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, αλλά η ιδιαίτερα εντατική ανάπτυξή τους έγινε μετά το 1945. Ίσως στο αποκορύφωμα της ανάπτυξής του, ο αριθμός των στρατιωτών Spetsnaz έφτασε περίπου τις 30.000. στρατιώτες. Τα στρατεύματα αυτού του σχηματισμού συμμετείχαν ιδιαίτερα εντατικά στον πόλεμο στο Αφγανιστάν (1979-1989), υπέστησαν μεγάλες απώλειες εκεί, επιδεικνύοντας συχνά μεγάλη θέση στο πεδίο της μάχης και θάρρος, αλλά και σπάνια σκληρότητα απέναντι στον εχθρό. Μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ, πολλοί στρατιώτες των Spetsnaz εντάχθηκαν σε τέτοιες ελίτ μονάδες όπως οι Alpha, Wympie³ ή Zenit. Αξίζει να προστεθεί ότι οι στρατιώτες αυτού του σχηματισμού (Spetsnaz) έχουν υποβληθεί και εξακολουθούν να υποβάλλονται σε πολύ σκληρή σωματική και πνευματική εκπαίδευση, στην οποία, εκτός από τυπικές δεξιότητες μάχης, διδάσκονται και να αντιμετωπίζουν καταστάσεις σύλληψης από τον εχθρό και ανάκρισης. ή βασανιστήρια.
Ο πόλεμος στο Αφγανιστάν, γνωστός και ως σοβιετική επέμβαση στο Αφγανιστάν, διεξήχθη την περίοδο 1979-1989. Τα μέρη στη σύγκρουση ήταν η κομμουνιστική κυβέρνηση του Αφγανιστάν, που υποστηριζόταν σε μεγάλη κλίμακα από την ΕΣΣΔ, και τα στρατεύματα των παρτιζάνων (μουτζαχεντίν) που δεν συμφώνησαν στη σοβιετική παρέμβαση και στην εκτεταμένη εκκοσμίκευση και αθεϊοποίηση του κράτους. Οι Μουτζαχεντίν έλαβαν σχετικά γρήγορα εκτεταμένη, αν και ανεπίσημη, βοήθεια από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Υποτίθεται ότι η σοβιετική πλευρά ενέπλεξε περίπου 100-120 χιλιάδες άτομα στη σύγκρουση κάθε φορά. άνθρωποι, ενώ ο προσδιορισμός του αριθμού των μουτζαχεντίν είναι πολύ δύσκολος - τις περισσότερες φορές, ωστόσο, θεωρείται ότι είχαν αριθμητικό πλεονέκτημα έναντι των σοβιετικών στρατευμάτων. Η άμεση αιτία της σύγκρουσης ήταν η επιθυμία της ΕΣΣΔ να αυξήσει τον ρόλο της στην Κεντρική Ασία, και πάνω από όλα, να αυξήσει την επιρροή της στο Αφγανιστάν. Τα σοβιετικά στρατεύματα που πολεμούσαν σε αυτόν τον πόλεμο ήταν μέρος του λεγόμενου Το Περιορισμένο απόσπασμα των Σοβιετικών Δυνάμεων στο Αφγανιστάν, το οποίο αποτελούνταν κυρίως από τις δυνάμεις του 40ου Στρατού. Αξίζει να προστεθεί ότι στην αρχή του πολέμου, ο σοβιετικός στρατός ενέπλεξε περίπου 81.000 στη σύγκρουση. άτομα, περίπου 2.400 τεθωρακισμένα οχήματα (συμπεριλαμβανομένων των αρμάτων μάχης) και περίπου 500 αεροσκάφη. Με την πάροδο του χρόνου, αυτές οι δυνάμεις έχουν αυξηθεί σημαντικά. Ο πόλεμος του Αφγανιστάν ήταν, όπως και ο πόλεμος του Βιετνάμ, ένα κλασικό παράδειγμα ανταρτοπόλεμου, ο οποίος, επιπλέον, διεξήχθη σε έδαφος σίγουρα δυσμενές για τα σοβιετικά στρατεύματα. Επιπλέον, οι Σοβιετικοί στρατιώτες ήταν κακώς εκπαιδευμένοι για να ηγηθούν μιας τέτοιας ασύμμετρης σύγκρουσης. Επίσης, ο σοβιετικός εξοπλισμός και το δόγμα, που σχεδιάστηκαν για την πλήρη σύγκρουση στην Κεντρική και Δυτική Ευρώπη, δεν λειτουργούσαν πάντα. Τελικά, ο πόλεμος έληξε με την ήττα της Σοβιετικής Ένωσης, η οποία υπέστη μια τεράστια και περίφημη ήττα. Υποτίθεται επίσης ότι ο πόλεμος επιτάχυνε την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης. Ο σοβιετικός στρατός πιθανότατα έχασε επίσης περίπου 65.000-70.000 τραυματίες και νεκρούς.
Ο πόλεμος στο Αφγανιστάν, γνωστός και ως σοβιετική επέμβαση στο Αφγανιστάν, διεξήχθη την περίοδο 1979-1989. Τα μέρη στη σύγκρουση ήταν η κομμουνιστική κυβέρνηση του Αφγανιστάν, που υποστηριζόταν σε μεγάλη κλίμακα από την ΕΣΣΔ, και τα στρατεύματα των παρτιζάνων (μουτζαχεντίν) που δεν συμφώνησαν στη σοβιετική παρέμβαση και στην εκτεταμένη εκκοσμίκευση και αθεϊοποίηση του κράτους. Οι Μουτζαχεντίν έλαβαν σχετικά γρήγορα εκτεταμένη, αν και ανεπίσημη, βοήθεια από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Υποτίθεται ότι η σοβιετική πλευρά ενέπλεξε περίπου 100-120 χιλιάδες άτομα στη σύγκρουση κάθε φορά. άνθρωποι, ενώ ο προσδιορισμός του αριθμού των μουτζαχεντίν είναι πολύ δύσκολος - τις περισσότερες φορές, ωστόσο, θεωρείται ότι είχαν αριθμητικό πλεονέκτημα έναντι των σοβιετικών στρατευμάτων. Η άμεση αιτία της σύγκρουσης ήταν η επιθυμία της ΕΣΣΔ να αυξήσει τον ρόλο της στην Κεντρική Ασία, και πάνω από όλα, να αυξήσει την επιρροή της στο Αφγανιστάν. Τα σοβιετικά στρατεύματα που πολεμούσαν σε αυτόν τον πόλεμο ήταν μέρος του λεγόμενου Το Περιορισμένο απόσπασμα των Σοβιετικών Δυνάμεων στο Αφγανιστάν, το οποίο αποτελούνταν κυρίως από τις δυνάμεις του 40ου Στρατού. Αξίζει να προστεθεί ότι στην αρχή του πολέμου, ο σοβιετικός στρατός ενέπλεξε περίπου 81.000 στη σύγκρουση. άτομα, περίπου 2.400 τεθωρακισμένα οχήματα (συμπεριλαμβανομένων των αρμάτων μάχης) και περίπου 500 αεροσκάφη. Με την πάροδο του χρόνου, αυτές οι δυνάμεις έχουν αυξηθεί σημαντικά. Ο πόλεμος του Αφγανιστάν ήταν, όπως και ο πόλεμος του Βιετνάμ, ένα κλασικό παράδειγμα ανταρτοπόλεμου, ο οποίος, επιπλέον, διεξήχθη σε έδαφος σίγουρα δυσμενές για τα σοβιετικά στρατεύματα. Επιπλέον, οι Σοβιετικοί στρατιώτες ήταν κακώς εκπαιδευμένοι για να ηγηθούν μιας τέτοιας ασύμμετρης σύγκρουσης. Επίσης, ο σοβιετικός εξοπλισμός και το δόγμα, που σχεδιάστηκαν για την πλήρη σύγκρουση στην Κεντρική και Δυτική Ευρώπη, δεν λειτουργούσαν πάντα. Τελικά, ο πόλεμος έληξε με την ήττα της Σοβιετικής Ένωσης, η οποία υπέστη μια τεράστια και περίφημη ήττα. Υποτίθεται επίσης ότι ο πόλεμος επιτάχυνε την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης. Ο σοβιετικός στρατός πιθανότατα έχασε επίσης περίπου 65.000-70.000 τραυματίες και νεκρούς.