Rye Field Model RM-5005 Tiger I Gruppe "Fehrmann" April 1945 Northern Germany

Το Pz.Kpfw VI (Sd.Kfz.181) Tiger είναι ένα γερμανικό βαρύ τανκ από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, ένα από τα πιο διάσημα οχήματα μάχης εκείνης της εποχής. Η διοίκηση του γερμανικού Panzerwaffe είχε την ιδέα να δημιουργήσει ένα βαρύ άρμα από την αρχή του πολέμου, αλλά οι πρώτες προσπάθειες με τη μορφή του αιωνόβιου τανκ Neubaufahrzeuge αποδείχθηκαν ανεπιτυχείς. Το 1939 και το 1940 διεξήχθησαν αναποτελεσματικά, αλλά μετά τη σύγκρουση με τα T-34 και KW-1 στο ανατολικό μέτωπο, οι εργασίες για το νέο βαρύ τανκ επιταχύνθηκαν. Στις 20 Απριλίου 1942, το πρωτότυπο της νέας δεξαμενής, με την ονομασία VK 4501 (H), υποβλήθηκε σε δοκιμές πεδίου παρουσία του Αδόλφου Χίτλερ και τέθηκε σε μαζική παραγωγή λίγο αργότερα. Οι πρώτες εκδόσεις παραγωγής ονομάστηκαν Pz.Kpfw VI Ausf.H1 (αργότερα Ausf.E). Κατά τη διάρκεια της παραγωγής, τα έτη 1942-1945, η δεξαμενή τροποποιήθηκε συστηματικά με, για παράδειγμα, προσθήκη φίλτρων σκόνης Feifell, διαφορετική τοποθέτηση προβολέων, εκσυγχρονισμό οπτικού εξοπλισμού, αλλαγές στον πυργίσκο του διοικητή κ.λπ. από έναν 12κύλινδρο κινητήρα καρμπυρατέρ Maybach HL230 P45 με χωρητικότητα 700 HP. Το άρμα Pz.Kpfw VI, αν και δεν είχε τέτοιο περιγραμμένο μπροστινό κύτος όπως το T-34 ή το Pantera, ήταν ένα βαριά θωρακισμένο όχημα (μετωπική θωράκιση έως 120 mm), οπλισμένο με ένα πολύ αποτελεσματικό πυροβόλο KwK 36 L / 56 88 mm , το οποίο κέρδισε τη φήμη του πιο αποτελεσματικού τανκ του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Ήταν ένα όχημα πολύ καλύτερο από το Συμμαχικό Μ4 ή τον Τσόρτσιλ και το Σοβιετικό T-34/76. Θα μπορούσε επίσης εύκολα να πολεμήσει τα IS-2 ή M-26, ξεπερνώντας τα με την αποτελεσματικότητα του κύριου οπλισμού. Από την άλλη πλευρά, το Pz.Kpfw VI είχε κάποια μειονεκτήματα - πρώτα απ 'όλα, ήταν εξαιρετικά χρονοβόρα στην παραγωγή του και είχε μια πολύ περίπλοκη ανάρτηση. Στην μεταγενέστερη περίοδο του πολέμου, η ποιότητα της πανοπλίας του Τίγρη επιδεινώθηκε επίσης, γεγονός που προέκυψε από την έλλειψη πρόσβασης στα κοιτάσματα μολυβδαινίου από τη γερμανική οικονομία. Παρά αυτά τα μειονεκτήματα, η Τίγρη στα πεδία των μαχών αποδείχθηκε ένα πολύ αποτελεσματικό όπλο. Πολέμησε με επιτυχία στην Τυνησία, στην Αψίδα του Κουρσκ, στη Νορμανδία και στο Ανατολικό Μέτωπο. Τεχνικά στοιχεία: μήκος (με κάννη): 8,45 m, πλάτος: 3,7 m, ύψος: 2,93 m, ισχύς κινητήρα: 700 km, βάρος: 56,9 t, αυτονομία (στο δρόμο): 100 km, μέγιστη ταχύτητα (στο δρόμο) : 38 km/h, οπλισμός: 1 πυροβόλο 88 mm KwK 36 L / 56, 3 πολυβόλα MG 34 των 7,92 mm.