Το Flak 36/37 των 8,8 cm είναι ένα γερμανικό βαρύ αντιαεροπορικό πυροβόλο, μια εξέλιξη του πυροβόλου Flak18. Σε σύγκριση με το αρχικό, η κάννη του όπλου έχει αλλάξει και τώρα είχε έναν σωλήνα με διαχωρισμένο πυρήνα. Η βάση του όπλου και η βάση του οχήματος άλλαξαν επίσης. Αυτές οι αλλαγές επέτρεψαν τον ελιγμό του όπλου τόσο προς τα εμπρός όσο και προς τα πίσω. Στην έκδοση Flak 37, το σύστημα επικοινωνίας με τη μονάδα ελέγχου μπαταρίας έχει εκσυγχρονιστεί. Όπως το Falk 18, έτσι και το Flak 36/37 χαρακτηρίστηκε από μεγάλες κατακόρυφες και οριζόντιες παραμέτρους πτήσης καθώς και μεγάλη διείσδυση θωράκισης. Από το 1940 σε μαζική κλίμακα, χρησιμοποιήθηκε ως αντιαρματικό όπλο. Τεχνικά στοιχεία: εμβέλεια: κατακόρυφο - 10.600 m, οριζόντια - 14.860 m, διαμέτρημα: 88 mm, βάρος μάχης: 5000 kg, ταχύτητα βολής: 15-20 βολές / λεπτό, αρχική ταχύτητα: 820 m / s (υψηλή εκρηκτικό κέλυφος) , 930m / s (τεθωρακισμένο βλήμα).
Sd.Kfz. 7 (nim. Sonderkraftfahrzeug 7) ήταν Γερμανός μεταφορέας μισής διαδρομής από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Τα πρώτα πρωτότυπα κατασκευάστηκαν το 1933 και η σειριακή παραγωγή συνεχίστηκε κατά τα έτη 1934-1945, τελειώνοντας με την παραγωγή περίπου 12.000 αντιγράφων αυτού του οχήματος. Η κίνηση παρέχεται από έναν μόνο κινητήρα Maybach HL 62TUK ή ένα Maybach HL 64TR με 140 ίππους. Sd.Kfz. Το 7 δεν είχε ως πρότυπο σταθερό οπλισμό.
Τα πρώτα μοντέλα του μελλοντικού Sd.Kfz. Τα 7 κατασκευάστηκαν το 1928 στην εταιρεία Krauss-Maffei στο Μόναχο, αλλά το όχημα δεν μπήκε σε σειριακή παραγωγή τότε επειδή παραβίαζε τις διατάξεις της Συνθήκης των Βερσαλλιών. Μόνο μετά την άνοδο των Ναζί στην εξουσία στη Γερμανία, οι τεχνικές λύσεις προηγούμενων μοντέλων βελτιώθηκαν και το αυτοκίνητο τέθηκε σε μαζική παραγωγή σχετικά γρήγορα. Το όχημα Sd.Kfz. Το 7 ήταν ικανό να μεταφέρει έως και 12 στρατιώτες και είχε ελάχιστη θωράκιση που δεν ξεπερνούσε τα 8 mm. Παρά το βάρος έως και 10 τόνων, το αυτοκίνητο είχε καλά χαρακτηριστικά εκτός δρόμου και υψηλή κινητικότητα. Ήταν επίσης μηχανικά ραφιναρισμένο και όχι αναξιόπιστο. Στις γερμανικές ένοπλες δυνάμεις χρησίμευε ως τρακτέρ πυροβολικού για κανόνια με διαμέτρημα από 37 έως 88 mm. Αυτά τα οχήματα χρησιμοποιήθηκαν επίσης για τη ρυμούλκηση οβίδων sFH18 των 150 mm. Βασισμένο στο Sd.Kfz. 7, δημιουργήθηκαν πολλές εξειδικευμένες εκδόσεις, όπως: Sd.Kfz. 7/1 (αυτοπροωθούμενο αντιαεροπορικό πυροβόλο 20mm), Sd.Kfz. 7/2 (επίσης αυτοκινούμενο αντιαεροπορικό πυροβόλο, αλλά με διαμέτρημα 37 χλστ.) ή το Sd.Kfz. 7/5 (η έκδοση είναι αυτοκινούμενο αντιαρματικό πυροβόλο περίπου 75 χλστ.). Αυτοκίνητα αυτού του τύπου χρησιμοποιήθηκαν σε όλα τα μέτωπα του Β' Παγκοσμίου Πολέμου την περίοδο 1939-1945, τόσο από τη Wehrmacht όσο και από τη Luftwaffe. Μικρές ποσότητες Sd.Kfz. 7 υπηρέτησαν στη Βραζιλία, τη Βουλγαρία και την Ιταλία.