Fujimi 723051 Aichi E16A Zuiun Type11

Οι εργασίες για το έργο αναγνώρισης υδροπλάνου Aichi E16A Zuiun (Ιαπωνικά: ευοίωνο σύννεφο), το οποίο θα μπορούσε να αντικαταστήσει το παλιό Aichi E13A, ξεκίνησαν στο εργοστάσιο του Aichi τον Οκτώβριο του 1940. Το πρώτο από τα τρία πρωτότυπα που κατασκευάστηκαν πετάχτηκε τον Μάιο του 1940. Τα προβλήματα με τη σταθερότητα του πλαισίου του αεροσκάφους και την εξάλειψη των δομικών κραδασμών επέκτεινε τις εργασίες στο E16A κατά 15 μήνες. Το Ιαπωνικό Ναυτικό δεν διέταξε τη σειριακή παραγωγή του αεροσκάφους μέχρι τον Αύγουστο του 1943. Κατασκευάστηκαν συνολικά 193 αεροσκάφη της πρώτης έκδοσης, που ονομάστηκαν Aichi E16A1. Η παραγωγή πραγματοποιήθηκε στο εργοστάσιο Aichi Kokuki KK στο Eitoku και 59 στο εργοστάσιο Nipon Hikoki KK στην Tomioka. Έπρεπε να επιχειρήσουν σε συνθήκες αυξανόμενης υπεροχής των Συμμάχων στον αέρα, έτσι οι μονάδες που ήταν εξοπλισμένες με αυτές υπέστησαν σημαντικές απώλειες. Τα περισσότερα από αυτά που επέζησαν από τις μάχες το 1944 χρησιμοποιήθηκαν για επιθέσεις αυτοκτονίας στις μάχες για την Οκινάουα. Το 1945 Ένα πρωτότυπο της βελτιωμένης έκδοσης του αεροσκάφους, που ονομάστηκε Aichi E16A2, ήταν έτοιμο. Τροφοδοτείται από έναν ακτινωτό κινητήρα Mitsubishi MK8P Kinsei 62 χωρητικότητας 1560 HP. Τεχνικά στοιχεία: μήκος: 10,83m, άνοιγμα φτερών: 12,81m, ύψος: 4,79m, μέγιστη ταχύτητα: 439km/h, ρυθμός ανάβασης: 10m/s, μέγιστο βεληνεκές: 2420km, μέγιστη οροφή 10000m, οπλισμός: σταθερό - Type 99 cann Μοντέλο 2 διαμέτρημα 20mm και 1 κινητό πιστόλι Type 97 7,7mm στο πίσω μέρος. Το αεροπλάνο μετέφερε μέχρι και 250 κιλά βόμβες κάτω από την άτρακτο.