Hat 28006 Andalusian Light Infantry

Στην επικράτεια της Ιβηρικής Χερσονήσου την περίοδο του 11ου-12ου αιώνα, δηλαδή περίπου την περίοδο που έζησε το περίφημο El Cid (στην πραγματικότητα: Rodrigo Diaz de Vivat), υπήρχαν πολλές χριστιανικές μοναρχίες, συμπεριλαμβανομένων των βασιλείων του Λεόν, της Καστίλλης και της Αραγονίας. Αυτά τα κράτη, όντας σε συμμαχία, αλλά συχνά και μόνα τους, πραγματοποίησαν μια ανακατάσταση (Σπ. reconquista), δηλαδή αντανακλούσαν τα εδάφη της Ιβηρικής Χερσονήσου από τα χέρια των μουσουλμάνων. Τον 11ο-12ο αιώνα, ήταν πρωτίστως ένας αγώνας ενάντια στο κράτος που δημιουργήθηκε από τη δυναστεία των Βερβερίνων των Αλμοραβιδών. Το πεζικό έπαιξε σημαντικό ρόλο στους χριστιανικούς στρατούς ανακατάκτησης. Λόγω της υψηλής κινητικότητας του εχθρού, οι τοξότες και οι σφενδόνες και με τον καιρό οι βαλλίστρες έπαιξαν σημαντικό ρόλο σε αυτό το πεζικό. Σημαντικό στοιχείο ήταν επίσης το βαρύ ένοπλο πεζικό, οπλισμένο, για παράδειγμα, με ξίφη και δόρατα, αλυσιδωτή αλληλογραφία, σιδερένια κράνη και ασπίδες που μοιάζουν με νορμανδικές ασπίδες του 10ου-11ου αιώνα. Αξίζει να προστεθεί ότι στην περίπτωση των καστιλιανών στρατευμάτων, ο στρατός που ξεκινούσε για μια αποστολή κατά των Μουσουλμάνων συχνά χωριζόταν σε δύο μέρη: την αζάγκα, η οποία έχτισε και υπερασπιζόταν το οχυρωμένο στρατόπεδο και την άλγκαρα, η οποία διεξήγαγε επιθετικές επιχειρήσεις. Το πεζικό αποτελούνταν κυρίως από άζαγι. Αν και η πιο διάσημη μάχη από την περίοδο Reconquista είναι η μάχη του Las Naval de Tolosa το 1212, η οποία τελείωσε με τη νίκη των Χριστιανών, θα πρέπει να θυμόμαστε ότι οι στρατοί της Αραγονίας και της Καστιλιάνας δεν ήταν πάντα νικητές - για παράδειγμα, οι μάχες που έχασαν μπορεί να χρησιμεύσει ως παράδειγμα. στο Zalacą (1086) ή στο Fraga (ονομαστική: Fraga) από το 1134.