Το Aurora ήταν ένα ρωσικό, αργότερα σοβιετικό, θωρακισμένο καταδρομικό, κάτω από το οποίο η καρίνα τοποθετήθηκε το 1896 στο Ναυπηγείο Admiralty στην Αγία Πετρούπολη, καθελκύστηκε τον Μάιο του 1900 και τέθηκε σε λειτουργία το 1903. Το μήκος του πλοίου ήταν 126,8 μ., πλάτος 16,8 μ. και εκτόπισμα περίπου 6.700 τόνων. Η μέγιστη ταχύτητα ήταν μέχρι 19 κόμβους. Ο κύριος οπλισμός το 1917 ήταν 14 πυροβόλα των 152 mm και ο δευτερεύων οπλισμός αποτελούνταν από έξι αντιαεροπορικά πυροβόλα των 76 mm και τρεις τορπιλοσωλήνες των 381 mm.
Το Aurora, μαζί με τα πλοία "Diana" και "Pałłada" ανήκαν στην κατηγορία Diana. Πλοία αυτού του τύπου σχεδιάστηκαν ως μονάδες που προορίζονταν να καταστρέψουν την εχθρική ναυσιπλοΐα κατά μήκος των οδών επικοινωνίας του, ειδικά στον Ειρηνικό Ωκεανό. Δημιουργήθηκαν ως μέρος του προγράμματος επέκτασης του στόλου από το 1895. Ωστόσο, δεν θεωρήθηκαν ιδιαίτερα επιτυχημένες μονάδες. Πρώτα απ 'όλα, ήταν σχετικά αργοί για τις εργασίες που έπρεπε να εκτελέσουν, λόγω της χρήσης πολύ αδύναμων μηχανών και της απρόσεκτης σχεδίασης. Επίσης είχαν ανεπαρκή κύριο οπλισμό. Η Aurora πήρε μέρος στη μάχη της Tsushima στις 27-28 Μαΐου 1905 και, επιπλέον, επέζησε της μάχης, παρόλο που δέχθηκε 18 χτυπήματα. Την περίοδο 1906-1914, το Aurora χρησιμοποιήθηκε κυρίως ως εκπαιδευτικό πλοίο. Με το ξέσπασμα του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, λειτούργησε στη Βαλτική Θάλασσα, αλλά δεν έλαβε μεγάλες στρατιωτικές επιχειρήσεις μέχρι το 1916, όταν στάλθηκε στην τότε Πετρούπολη (σημερινή Αγία Πετρούπολη) για ανακαίνιση. Το φράγμα έμεινε στην ιστορία όταν στις 7 Νοεμβρίου 1917, το σήμα για τους Μπολσεβίκους να εισβάλουν στα Χειμερινά Ανάκτορα, και έγινε ένα από τα σημαντικότερα σύμβολα της Οκτωβριανής Επανάστασης. Το πλοίο δεν συμμετείχε στις δραστηριότητες κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και από το 1948 λειτουργεί ως πλοίο μουσείου.