Italeri 6856 Austrian Infantry

Όταν ξέσπασαν οι πόλεμοι με την επαναστατική Γαλλία (1792-1799), ο αυστριακός στρατός θεωρήθηκε ως ένας από τους μεγαλύτερους και ισχυρότερους στην Ευρώπη. Είναι αλήθεια ότι υπέστη πολλές ήττες κατά τη διάρκεια του Πολέμου της Αυστριακής Διαδοχής (1740-1748), αλλά κατά τη διάρκεια του Επταετούς Πολέμου (1756-1763) κατάφερε να διατηρήσει το πεδίο του μεγάλου πρωσικού στρατού, ακόμη και (αν και σπάνια) προκαλεί ήττες - όπως στη Μάχη του Κολίν το 1757. Ο αυστριακός στρατός είχε επίσης καλές επιδόσεις κατά τον πόλεμο της βαυαρικής διαδοχής (1778-1779). Ωστόσο, παρά τις μεταρρυθμίσεις που έγιναν κατά τη διάρκεια της βασιλείας της Μαρίας Θηρεσίας (1740-1780) και του Ιωσήφ Β' (1780-1790), ο αυστριακός στρατός αποδείχθηκε κατώτερος στον τομέα από τα στρατεύματα της επαναστατικής και ναπολεόντειας Γαλλίας, η οποία ήταν σαφώς αποδείχθηκε από την ιταλική εκστρατεία του 1796-1797 και μάχες όπως το Austerlitz (1805) ή το Wagram (1809). Δεδομένων των παραπάνω, δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι κατά τη διάρκεια των Ναπολεόντειων Πολέμων (1799-1815) ο αυστριακός στρατός υπέστη αλλαγές και μεταρρυθμίσεις (όμοια με τον πρωσικό στρατό μετά το 1806) και αυτές οι αλλαγές επηρέασαν συχνότερα το αυστριακό πεζικό. Ο πυρήνας του ήταν ακόμα το πεζικό γραμμής αποτελούμενο από τα λεγόμενα Γερμανικά συντάγματα και ουγγρικά συντάγματα. Στην αρχή των Ναπολεόντειων Πολέμων, ο αριθμός των γερμανικών συνταγμάτων κυμαινόταν από 44 έως 46, ενώ τα ουγγρικά συντάγματα ήταν 11-12 και μέχρι το 1809 ο αριθμός αυτός αυξήθηκε σε 46 γερμανικά και 15 ουγγρικά συντάγματα. Το 1813 όμως υπήρχαν συνολικά 52 συντάγματα πεζικού γραμμής. Μετά το 1805, το αυστριακό σύνταγμα πεζικού γραμμής ξεκίνησε στο πεδίο με τη δύναμη 3 ταγμάτων, τα οποία ήταν πιθανώς τα πιο πολυάριθμα στην Ευρώπη εκείνη την εποχή και αριθμούσαν έως και 1.200 άτομα (για σύγκριση, το γαλλικό τάγμα αποτελούνταν από περίπου 840 οι άνδρες). Ένας τόσο μεγάλος αριθμός σήμαινε ότι το αυστριακό τάγμα χωρίστηκε σε έξι λόχους. Μετά το 1809, το 3ο τάγμα καταργήθηκε και οι λόχοι πεζικού και τα ίδια τα τάγματα μειώθηκαν σαφώς. Με απλά λόγια, μπορεί να υποτεθεί ότι το αυστριακό πεζικό γραμμής την περίοδο 1799-1815 χρησιμοποιούσε κυρίως δύο τύπους τυφεκίων: το Infanteriegewehr M1798 και το M1807, το βάρος των οποίων κυμαινόταν από 4,2 έως 4,6 κιλά. Το παραδοσιακό χρώμα των αυστριακών στολών πεζικού ήταν το λευκό.