Eduard 48534 B-17G engines REVELL/MONOGRAM

Το Wright R-1820 ήταν ένας αμερικανικός αεροκινητήρας του Μεσοπολέμου και του Β' Παγκοσμίου Πολέμου που κατασκευάστηκε από την Wright Aeronautical. Δοκιμάστηκε για πρώτη φορά στις αρχές της δεκαετίας του 1920 και του 1930. Ο κινητήρας - στην έκδοση R-1820-G2 - ζύγιζε 537 κιλά με κυβισμό 29,9 λίτρα.

Το Wright R-1820 ήταν ένας αερόψυκτος, ακτινωτός κινητήρας 9 κυλίνδρων, μονού αστέρα. Ο κινητήρας βασίστηκε στη μονάδα Wright P-2. Ανέλαβε από αυτό τις γενικές σχεδιαστικές υποθέσεις (single star system), αλλά είχε πολύ πιο εκλεπτυσμένες μηχανικές λύσεις και πολυάριθμες, μικρές, βελτιώσεις και τροποποιήσεις. Από τη στιγμή της έναρξης της σειριακής παραγωγής το 1931, ο κινητήρας Wright R-1820 βελτιωνόταν συνεχώς και στις επόμενες εκδόσεις πέτυχε όλο και υψηλότερες μέγιστες ισχύς, για παράδειγμα: το R-1820-4 είχε ισχύ 700 HP, το R- Μοντέλο 1820-32 - ήδη 780 HP, και στην έκδοση R-1820-86 έφτασε τα 1425 KM! Ορισμένες εκδόσεις αυτού του κινητήρα προσαρμόστηκαν για να λειτουργούν σε μεγάλα υψόμετρα αλλάζοντας τη σχεδίαση του στροβιλοσυμπιεστή και του ψυγείου. Ο κινητήρας Wright R-1820 χρησίμευσε ως μονάδα ισχύος για πολλά επιτυχημένα αμερικανικά αεροσκάφη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Τροφοδοτούσε μηχανήματα όπως, για παράδειγμα: Curtiss SBC-4 Helldiver, Douglas SBD Dauntless, αλλά ειδικά - Boeing B-17 Flying Fortress. Είχε επίσης άδεια στην ΕΣΣΔ με την ονομασία M-25.

3_edu48534_instruction_sheet.pdf