Academy 2173 B-29A BOCKSCAR

Το ξέσπασμα του Β' Παγκοσμίου Πολέμου έκανε τους στρατηγούς της USAAF να συνειδητοποιήσουν ότι πρέπει να επικεντρωθούν σε έργα βομβαρδιστικών μεγάλης εμβέλειας που προσδιορίζονται ως VHB (Very Heavy Bomber). Όταν αποδείχθηκε ότι ένα τέτοιο αεροσκάφος μπορούσε να χρησιμοποιηθεί και πάνω από τον Ειρηνικό, η ονομασία VLR (Very Long Range) φάνηκε πιο κατάλληλη. Ένα τέτοιο έργο ξεκίνησε στις αρχές του 1940 από τον στρατηγό Henry Arnold. Τα έργα μελέτης παρουσιάστηκαν από τους: Boeing, Consolidated, Douglas και Lockheed. Οι δύο τελευταίες εταιρείες αποσύρθηκαν από τον διαγωνισμό αρκετά γρήγορα και στις 6 Σεπτεμβρίου 1940 υπογράφηκαν προκαταρκτικά συμβόλαια με την Boeing και την Consolidated (αργότερα Convair) για την κατασκευή και τη δοκιμή των πρώτων δύο και στη συνέχεια τριών πρωτοτύπων. Το πρώτο απογειώθηκε στις 7 Σεπτεμβρίου 1942, το Convair XB-32 Dominator, αλλά το πλήθος των τροποποιήσεων που εισήχθη καθυστέρησε την έναρξη λειτουργίας του. Η Boeing, μέσω της πρόβλεψής της, ήταν πολύ πιο προηγμένη στον σχεδιασμό του κατάλληλου αεροσκάφους το 1940 και θα μπορούσε να είχε διαβεβαιώσει την USAAF ότι θα είχε μηχανές σειράς μέσα σε δύο έως τρία χρόνια. Ως αποτέλεσμα, η εταιρεία έλαβε παραγγελία για 1.500 μηχανές πριν καν βγει στον αέρα το πρωτότυπο! Ο λόγος για μια τέτοια πρόοδο των εργασιών στη Boeing ήταν ότι ήδη το 1938 παρουσιάστηκε ο σχεδιασμός του βελτιωμένου B-17 με καμπίνα υπό πίεση. Αν και δεν υπήρχε ανάγκη για ένα τέτοιο αεροσκάφος εκείνη την εποχή, ο στρατός των ΗΠΑ ενθάρρυνε την Boeing να εκσυγχρονίσει τη δομή για να την προετοιμάσει εκ των προτέρων ενόψει των μεταβαλλόμενων επιχειρησιακών συνθηκών. Το πρώτο πρωτότυπο του XB-29 έκανε την εναρκτήρια πτήση του στις 21 Σεπτεμβρίου 1942. απαιτείται μέγιστη ταχύτητα 644 km / h, επομένως το αεροπλάνο είχε μια άτρακτο ερπυστριοφόρου μεσαίου πτερυγίου με κυκλική άτρακτο και πτέρυγα με μεγάλη επιμήκυνση. Καθώς ένα τέτοιο φτερό απαιτούσε υψηλή ταχύτητα κατά την προσγείωση, ήταν εξοπλισμένο με πτερύγια Fowler μεγάλου ανοίγματος τα οποία, όταν εκτείνονταν, αύξαναν την περιοχή των φτερών κατά 20%. Αυτό, με τη σειρά του, κατέστησε δυνατή τη μείωση της ταχύτητας προσέγγισης προσγείωσης. Το αεροπλάνο ήταν εξοπλισμένο με ηλεκτρικά ανασυρόμενο σύστημα προσγείωσης με μπροστινό τροχό και αεροστεγές πιλοτήριο. Επίσης πίσω από την πτέρυγα υπήρχε μια δεύτερη ερμητική καμπίνα, στην οποία βρήκαν κατάλυμα τα μέλη του πληρώματος που εξυπηρετούσαν τους πυργίσκους βολής, ενώ στην παρατήρηση του περιβάλλοντος βοηθούσε το πρόσθετο τζάμι σε σχήμα φούσκας της καμπίνας. Το διαμέρισμα των πιλότων και το πίσω διαμέρισμα του πληρώματος συνδέονταν με μια χαμηλή σήραγγα μέσω της οποίας ήταν δυνατή η ανίχνευση πάνω από το μπροστινό και το πίσω μέρος της βόμβας. Ο πυροβολητής της ουράς είχε τη δική του σφραγισμένη καμπίνα, αλλά χωρίς πρόσβαση στο υπόλοιπο πλήρωμα. Η μονάδα ισχύος αποτελούνταν από τέσσερις κινητήρες Wright R-3350 Cyclone με ισχύ 2200 KM σε σύστημα διπλού αστεριού. Κάθε κινητήρας ήταν υπερτροφοδοτούμενος από δύο υπερσυμπιεστές General Electric, τοποθετημένους ξεχωριστά σε κάθε πλευρά της ατράκτου του κινητήρα. Μετά την παραγωγή των πρωτότυπων αντιγράφων, κατασκευάστηκαν 14 YB-29 για επιχειρησιακές δοκιμές. Η εναρκτήρια πτήση του πρώτου έγινε τον Ιούνιο του 1943 και οι παραδόσεις ξεκίνησαν σχεδόν αμέσως. Τα αεροπλάνα πήγαν στη νεοσύστατη μονάδα - 58 Very Heavy Bombardment Group. Η παραγωγή του σειριακού B-29 ήταν η πιο διασκορπισμένη αεροπορική επιχείρηση κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Κυριολεκτικά χιλιάδες υποπρομηθευτές κατασκεύαζαν ανταλλακτικά και εξαρτήματα που στη συνέχεια στάλθηκαν σε τέσσερα μεγάλα εργοστάσια συναρμολόγησης: Boeing στη Wichita και Renton, Bella στη Marietta και Martina στην Omaha. Τα περισσότερα από τα μηχανήματα κατασκευάστηκαν στην παραλλαγή B-29A - 1.122 μονάδες, ενώ η παραγωγή B-29 όλων των τύπων ξεπέρασε τις 4.000. Ήταν τα αεροπλάνα B-29 που ήταν τα πρώτα στον κόσμο που εξαπέλυσαν επίθεση με πυρηνική βόμβα στη Χιροσίμα και στο Ναγκασάκι. Τεχνικά στοιχεία: Μέγιστη ταχύτητα: 575 km/h, πρακτική οροφή 9144 m, βεληνεκές λειτουργίας: 5230 km, οπλισμός: σταθερό - πιο συχνά 11 πολυβόλα Browning 12,7 mm. αναρτημένη - έως 9072 κιλά βομβών.