Academy 1697 B-52 STRATOFORTRESS

Το 1948, το Υπουργείο Άμυνας των ΗΠΑ έδωσε εντολή στην Boeing να αναπτύξει ένα νέο στρατηγικό βομβαρδιστικό με ανυψωτική ικανότητα και βεληνεκές που υπερβαίνει όλα τα υπάρχοντα, ικανό να επιτίθεται σε στόχους οπουδήποτε στον κόσμο. Το αποτέλεσμα αυτής της παραγγελίας ήταν ο σχεδιασμός του αεροσκάφους XB-52 με λοξά φτερά 20 °, εξοπλισμένα με 6 κινητήρες στροβιλοκινητήρα. Μετά την απόκτηση κινητήρων τζετ (ή αυστηρά μετά την αγορά της άδειας τους στη Μεγάλη Βρετανία), τροποποιήθηκε σημαντικά. η λοξή των φτερών αυξήθηκε σε 35 ° και ο αριθμός των κινητήρων αυξήθηκε σε οκτώ, τοποθετώντας τους σε ζεύγη στους πυλώνες κάτω από τα φτερά. το σύστημα προσγείωσης του αεροπλάνου επιλύθηκε με αντισυμβατικό τρόπο. Το 1949, μετά την παρουσίαση του μοντέλου στον παραλήπτη και την έγκριση του, ξεκίνησε η κατασκευή πρωτοτύπων, χρησιμοποιώντας την εμπειρία που αποκτήθηκε στην κατασκευή και κατασκευή του προηγούμενου βομβαρδιστικού B-47 Stratojet. Το πρωτότυπο του B-52 πετάχτηκε στις 15 Απριλίου 1952. Μόλις τρεις μέρες αργότερα, ο πιο επικίνδυνος ανταγωνιστής του B-52 ανέβηκε στους ουρανούς. Βομβαρδιστικό Convair, με όνομα YB-60. Ο δεύτερος σημαντικός ανταγωνιστής ήταν το στροβιλοκινητήρα Douglas 1211-I. Τελικά, ωστόσο, το σχέδιο Boeing τέθηκε σε παραγωγή. Στα τέλη της δεκαετίας του 1960, οι εκδόσεις B-52G και B-52H τροποποιήθηκαν με την εγκατάσταση ενός νέου αεροηλεκτρονικού εξοπλισμού και την προσαρμογή τους ώστε να μεταφέρουν νέα όπλα με τη μορφή πυραύλων AGM-69A και οι κινητήρες αντικαταστάθηκαν επίσης με τους νεότερους TF- 33-P-3 (8x7563 daN). Τα βομβαρδιστικά Β-52 που υπήρχαν ακόμη στις αρχές της δεκαετίας του 1980 υπέστησαν μια άλλη τροποποίηση. Συνίστατο στην εγκατάσταση ενός νέου αεροηλεκτρονικού εξοπλισμού και στην προσαρμογή τους για τη μεταφορά των πυραύλων κρουζ AGM-86A / B ALCM με την εγκατάσταση εκτοξευτών περιστροφών αυτών των πυραύλων στο χώρο των βομβών. Μεταξύ 1991-92, ένας μικρός αριθμός B-52H ήταν οπλισμένοι με πυραύλους AGM-129 ACM. Ως άμυνα, το πυροβόλο M61 "Vulcan" (διαμέτρημα 20 mm) ή 4 συζευγμένα MG (διαμέτρημα 12,7 mm), ελεγχόμενα από ραντάρ. Κλασικές πυρηνικές βόμβες στον θάλαμο της βόμβας. κάτω από το φτερό, πυραύλους υψηλής πρόσκρουσης ή πυραύλους κρουζ. Τεχνικά στοιχεία: Μέγιστη ταχύτητα: 1030 km/h, ταχύτητα ανάβασης: 31,85 m/s, μέγιστη οροφή 15000 m, μέγιστη εμβέλεια: 16232 km, μέγιστη χωρητικότητα φορτίου: 31500 kg βομβών.