Fujimi 722535 B7A1 Ryusei (Grace)

Το Aichi B7A είναι ένα ιαπωνικό μονοκινητήριο εσωλέμβιο τορπιλικό αεροπλάνο και βομβαρδιστικό κατάδυσης με ανεστραμμένο φτερό γλάρου σχεδίαση χαμηλού πτερυγίου (παρόμοιο με το Ju-87 Stuka) με μεταλλική κατασκευή του τελευταίου Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Το 1941, η ναυτική αεροπορία της Ιαπωνικής Αυτοκρατορίας εισήγαγε πολύ υψηλές τεχνικές απαιτήσεις για ένα βομβαρδιστικό καταστρώματος για να αντικαταστήσει τα βομβαρδιστικά Nakajima B6N και τα καταδυτικά βομβαρδιστικά Yokosuka D4Y. Τα νέα αεροπλάνα επρόκειτο να επιχειρούν από αεροπλανοφόρα κατηγορίας Taiho. Η απάντηση του Aichi ήταν το έργο AM-23. Τον Μάιο του 1942. το πρώτο από τα εννέα πρωτότυπα B7A1 απογειώθηκε. Ωστόσο, οι κατασκευαστικές εργασίες καθυστέρησαν συνεχώς λόγω προβλημάτων με τον κινητήρα Nakajima NK9C Homare 12. Ως αποτέλεσμα, μέχρι τον Απρίλιο του 1944. το αεροπλάνο μπήκε στη σειρά παραγωγής ως B7A2. Το μηχάνημα αποδείχθηκε πολύ καλό και εύκολο στο χειρισμό και είχε εξαιρετική απόδοση. Αν και η παραγωγή είχε προγραμματιστεί σε τρία εργοστάσια, μόνο δύο ξεκίνησαν τη σειριακή παραγωγή, κατασκευάζοντας μόνο 105 αεροσκάφη (συμπεριλαμβανομένου του εργοστασίου Aichi 80, του Naval Armament Works 25). Τα μηχανήματα έπρεπε να λειτουργούν από χερσαία αεροδρόμια, καθώς εκείνη την εποχή το ιαπωνικό ναυτικό δεν διέθετε επισκευήσιμο αεροπλάνο. Τεχνικά στοιχεία: μήκος: 11,49 m, άνοιγμα φτερών: 14,4 m, ύψος: 4,07 m, μέγιστη ταχύτητα: 567 km / h, ρυθμός ανάβασης: 9,6 m / s, μέγιστη εμβέλεια: 3038 km, μέγιστη οροφή: 11250 m, όπλα: σταθερά-2 κανόνια Τύπος 99 διαμέτρημα 20mm, 1 πολυβόλο Τύπου 13 διαμέτρημα 7,92mm, μια τορπίλη από κάτω άκρου βάρους 800 kg ή το ίδιο φορτίο βόμβας.