Orlik 068 BTR-152 W1

Το τροχοφόρο τεθωρακισμένο όχημα μεταφοράς προσωπικού BTR-152 αναπτύχθηκε λίγο μετά το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, το 1946-1947 στα εργοστάσια του ZIS. Το όχημα τέθηκε σε υπηρεσία στον Σοβιετικό Στρατό το 1950. Η σειριακή παραγωγή του οχήματος πραγματοποιήθηκε το 1950-1962 και η συνολική παραγωγή του αυτοκινήτου υπολογίζεται σε περίπου 12.400 μονάδες όλων των εκδόσεων. Το όχημα κινούνταν από έναν εξακύλινδρο κινητήρα με καρμπυρατέρ 110 HP και χρειαζόταν έως και 17 στρατιώτες αποβίβασης. Το πλήρωμα αποτελούνταν από δύο άτομα: τον διοικητή και τον μηχανικό-οδηγό.

Το τροχοφόρο APC BTR-152 χαρακτηριζόταν από πολύ καλοσχηματισμένη θωράκιση, η οποία ευνοούσε την ανασκόπηση όπλων μικρού διαμετρήματος, καθώς και την ευνοϊκή θέση των φρεατίων για τα στρατεύματα προσγείωσης, που βρίσκονταν στο πίσω μέρος του οχήματος. Ένα άλλο πλεονέκτημα ήταν η τοποθέτηση του ραδιοφώνου 10RT-12 (σε ορισμένα αυτοκίνητα). Ένα σημαντικό μειονέκτημα αποδείχθηκε ότι ήταν το εκτεθειμένο διαμέρισμα προσγείωσης, το οποίο στην πραγματικότητα κατέστησε αδύνατη την λειτουργία των οχημάτων BTR-152 έναντι των όπλων μαζικής καταστροφής, καθώς και η εντελώς εκτεθειμένη θέση ενός στρατιώτη που χειριζόταν τον κύριο οπλισμό του το όχημα: πολυβόλο 7,62 χλστ. Παρά αυτά τα μειονεκτήματα, το BTR-152 ήταν ο βασικός εξοπλισμός των σοβιετικών μηχανοποιημένων τμημάτων τις δεκαετίες του 1950 και του 1960. Χρησιμοποιήθηκε επίσης σε επεμβάσεις στην Ουγγαρία το 1956 και στην Τσεχοσλοβακία για την καταστολή της Άνοιξης της Πράγας το 1968. Το BTR-152 εξήχθη επίσης ευρέως στις χώρες του Συμφώνου της Βαρσοβίας (συμπεριλαμβανομένης της Πολωνίας) και στις χώρες του Τρίτου Κόσμου.