Η Γερμανία (πρώτα ως Δημοκρατία της Βαϊμάρης και αργότερα ως Τρίτο Ράιχ), αν και ήταν μια από τις μεγαλύτερες οικονομίες της Ευρώπης του Μεσοπολέμου, δεν είχε εκπληκτικό βαθμό μηχανοκίνησης στην κοινωνία της. Το περίφημο έργο ενός λαϊκού αυτοκινήτου (γερμανικά: Volkswagen) ξεκίνησε λίγο πριν το ξέσπασμα του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και μάλιστα -για πολιτικούς σκοπούς- άρχισε να λειτουργεί μόλις μετά το 1945. Η γερμανική βιομηχανία στο σύνολό της ήταν επίσης σαφώς κατώτερη από τον αμερικανικό ανταγωνιστή της όσον αφορά την αποτελεσματικότητα ή τις χρησιμοποιούμενες τεχνικές παραγωγής. Θα πρέπει επίσης να θυμόμαστε την αναγκαιότητα εισαγωγής σημαντικών ποσοτήτων αργού πετρελαίου από την τότε Γερμανία. Όλα αυτά φυσικά επηρέασαν τον βαθμό μηχανοκίνησης της Βέρμαχτ. Αφενός είχε πλήρως μηχανοποιημένα και μηχανοκίνητα τεθωρακισμένα και ελαφρά τμήματα. Επίσης, αρκετοί τύποι μονάδων υποστήριξης σε τμήματα πεζικού (ειδικά πυροβολικό και επικοινωνίες) ήταν πλήρως ή ως επί το πλείστον μηχανοκίνητες, αλλά η έλξη αλόγων εξακολουθούσε να αποτελεί το κύριο μέσο μεταφοράς για τις προμήθειες στη Βέρμαχτ. Επιπλέον, παρά τις προσπάθειες ενοποίησης του γερμανικού στόλου αυτοκινήτων και εισαγωγής επιτυχημένων φορτηγών (π.χ. Opel Blitz) και οχημάτων εκτός δρόμου (π.χ. Schiwamwagen ή Kübelwagen), ο αριθμός των τύπων αυτοκινήτων που χρησιμοποιήθηκαν στη Wehrmacht ήταν σημαντικός. Φυσικά, επηρέασε τον ρυθμό των επισκευών, των μεταφορών κλπ. Σε αντίθεση με τις κοινές πεποιθήσεις, είναι δύσκολο να αποκαλέσουμε ολόκληρη τη Βέρμαχτ κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο πλήρως μηχανοκίνητο ή μηχανοποιημένο στρατό. Στον τομέα αυτό, έδωσε ξεκάθαρα τη θέση του στον βρετανικό στρατό και στον στρατό των ΗΠΑ.
Το Sd.Kfz 251 ήταν ένα γερμανικό, μεσαίο, τεθωρακισμένο μέσο μεταφοράς από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Τα πρώτα πρωτότυπα του οχήματος κατασκευάστηκαν το 1935 και η σειριακή παραγωγή συνεχίστηκε το 1939-1945, τελειώνοντας με την παραγωγή περίπου 14.500 μονάδων. Το Sd.Kfz 251 κινούνταν από έναν εξακύλινδρο κινητήρα Maybach HL 42 TURKM με 100 ίππους .
Το Sd.Kfz 251 αναπτύχθηκε ως νέος, βασικός μεταφορέας μισής τροχιάς των γερμανικών ενόπλων δυνάμεων. Η σχεδίασή του βασίστηκε στο βαρύ τρακτέρ Sd.Kfz.11, με πολλά στοιχεία να έχουν αλλάξει στο προσαρμοσμένο πλαίσιο: προστέθηκε νέα δεξαμενή καυσίμου, η θέση του τιμονιού και το σύστημα εξάτμισης επανασχεδιάστηκε. Κατά τη διάρκεια της σειριακής παραγωγής, δημιουργήθηκαν τέσσερις βασικές εκδόσεις του Sd.Kfz 251 (Ausf. A, B, C και D), ωστόσο, όσον αφορά τις λεπτομέρειες σχετικά με τη διαδικασία παραγωγής (ειδικά την έκδοση C) και μια ελαφρώς διαφορετική διάταξη στοιχείων μέσα στην άτρακτο. Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, δημιουργήθηκαν περισσότερες από 20 παραλλαγές και εκδόσεις του Sd.Kfz 251. Η χρονολογική πρώτη ήταν η Sd.Kfz 251/1, η οποία ήταν η βασική έκδοση, οπλισμένο με δύο πολυβόλα MG34 ή MG42 και ικανό να φέρει έως 10 στρατιώτες αποβίβασης. Το 1941 αναπτύχθηκε μια έκδοση του Sd.Kfz 251/2, οπλισμένος με όλμο 80 χλστ. Υπήρχε επίσης μια έκδοση του Sd.Kfz 251/3, που ήταν όχημα επικοινωνίας και ραδιοεπικοινωνίας με διάφορα σετ ραδιοφωνικών σταθμών και κεραιών. Το 1942, αναπτύχθηκε η παραλλαγή Sd.Kfz 251/9 Stummel, οπλισμένη με ένα κοντόκαννο πυροβόλο όπλο 75 χιλιοστών StuK 37. Πιο ενδιαφέρουσες εκδόσεις ήταν η Sd.Kfz 251/16 με δύο φλογοβόλα ή η Sd.Kfz 251/20 UHU εξοπλισμένη με εκπομπή υπέρυθρης ακτινοβολίας και προοριζόμενη για στόχευση τη νύχτα. Αυτοκίνητα Το Sd.Kfz 251 όλων των εκδόσεων χρησίμευσε κυρίως σε τεθωρακισμένες μεραρχίες και τεθωρακισμένους γρεναδιέρους σε όλα σχεδόν τα μέτωπα του Β' Παγκοσμίου Πολέμου: από την εκστρατεία του Σεπτεμβρίου (1939), έως την εκστρατεία στη Γαλλία (1940), πολεμώντας στα Βαλκάνια και τη Βόρεια Αφρική (1941). -1943) μετά από αγώνες στο Ανατολικό (1941-1945) και στο Δυτικό (1944-1945) μέτωπο.
Το Kfz.2 είναι ένα γερμανικό, ελαφρύ, στρατιωτικό όχημα παντός εδάφους από την περίοδο του Μεσοπολέμου και τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Η παραγωγή του αυτοκινήτου έγινε τα έτη 1936-1943. Ως αποτέλεσμα, παρήχθησαν περίπου 13.000 αυτοκίνητα αυτού του τύπου. Η κίνηση -τις περισσότερες φορές- γινόταν από έναν μονοκύλινδρο κινητήρα Stöewer χωρητικότητας 2 λίτρων και 50 HP. Το αυτοκίνητο είχε μήκος περίπου 3,9 μέτρα με μεταξόνιο 2,4 μέτρα. Το Kfz.2 σχεδιάστηκε και παρήχθη από τον Stöewer, αλλά αργότερα η BMW και η Hanomag άρχισαν επίσης να αδειοδοτούν την παραγωγή. Είναι ενδιαφέρον ότι τα οχήματα που παράγονται σε μεμονωμένες εγκαταστάσεις διέφεραν μεταξύ τους, π.χ. ως προς τη μονάδα μετάδοσης κίνησης. Ως επί το πλείστον, οι μονάδες που παράγονται ήταν τετρακίνητες. Τα αυτοκίνητα είχαν επίσης αμάξωμα με μόνο τρεις πόρτες: δύο στην αριστερή πλευρά και μια μονή πόρτα στη δεξιά. Οχήματα αυτού του τύπου χρησιμοποιήθηκαν κυρίως ως οχήματα ραδιοεπικοινωνίας (γερμανικά: Funkkraftwagen). Τα αυτοκίνητα Kfz.2 χρησιμοποιήθηκαν ουσιαστικά σε όλα τα μέτωπα του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, συμπεριλαμβανομένων των μαχών στο Ανατολικό Μέτωπο.
Τα προϊόντα ICM καλύπτονται από εγγύηση εφ' όρου ζωής και άμεση εξυπηρέτηση του κατασκευαστή.
Ακόμα κι αν καταστρέψετε μόνοι σας το αντικείμενο, μπορείτε να υποβάλετε αίτημα για να λάβετε ένα νέο!
Απλώς συμπληρώστε τη φόρμα που είναι διαθέσιμη στην ακόλουθη διεύθυνση:
https://icm.com.ua/contacts/