Airfix 03585 British Infantry

Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, ο Βρετανικός Στρατός σχημάτισε συνολικά 43 Μεραρχίες Πεζικού. Στην αρχή του πολέμου, το προσωπικό της μεραρχίας αριθμούσε περίπου 13.800 αξιωματικούς και στρατιώτες, ενώ το 1944 ο αριθμός αυτός αυξήθηκε σε περίπου 18.300 άτομα. Αυτή η σημαντική αλλαγή στον αριθμό των εργαζομένων προήλθε κυρίως από την αύξηση των διαφόρων τύπων μονάδων υποστήριξης και όχι από την αύξηση του αριθμού των ίδιων των πεζικών. Το 1944, το βρετανικό τμήμα πεζικού αποτελούνταν από τρεις ταξιαρχίες πεζικού, η καθεμία με το δικό της αρχηγείο, μια διμοιρία επιτελείου, 3 τάγματα πεζικού και τμήματα μηχανικών. Αξίζει να προστεθεί ότι ένα μόνο τάγμα πεζικού είχε περίπου 780 αξιωματικούς και στρατιώτες και διέθετε πολυάριθμες μονάδες υποστήριξης (π.χ. μια διμοιρία όλμων ή μια διμοιρία αναγνώρισης). Η μεραρχία περιελάμβανε επίσης μια de facto ταξιαρχία πυροβολικού με πέντε συντάγματα πυροβολικού (συμπεριλαμβανομένου ενός αντιαρματικού και ενός AA), ένα τάγμα πολυβόλων και όλμων, καθώς και μονάδες αναγνώρισης, επικοινωνίας και σάρων. Ένα σημαντικό στοιχείο που αύξανε την κινητικότητα του βρετανικού τμήματος πεζικού ήταν η πλήρης μηχανοκίνησή του. Το κύριο τουφέκι του Βρετανού πεζικού ήταν το τουφέκι Lee Enfield No.1 ή No.4. Ως πολυβόλα, μεταξύ άλλων, χρησιμοποιήθηκαν υποπολυβόλα Sten, χειροκίνητα πολυβόλα Bren και πολυβόλα Vickers. Τα πιο συχνά χρησιμοποιούμενα αντιαρματικά όπλα ήταν τα πυροβόλα των 40 και 57 χλστ. 2 και 6 λιβρών και αργότερα επίσης τα πυροβόλα των 76 χλστ. Με τη σειρά του, ο κύριος οπλισμός του πυροβολικού πεδίου ήταν ένα πολύ επιτυχημένο οβιδοβόλο Πυροβολικό QF 25 λιβρών.