Italeri 6065 British and Prussian General Staff

Σε αντίθεση με τον γαλλικό στρατό κατά τη διάρκεια των επαναστατικών πολέμων (1792-1799) και των ναπολεόντειων πολέμων (1799-1815), πολλοί αξιωματικοί του βρετανικού στρατού προέρχονταν από τις ανώτερες τάξεις, συχνά από την αριστοκρατία. Αυτό οφειλόταν, μεταξύ άλλων, στο γεγονός ότι στο πεζικό, και ιδιαίτερα στο ιππικό, μπορούσαν να αγοραστούν πολλές θέσεις αξιωματικών (το σχόλιο αυτό δεν ισχύει για το πυροβολικό - ποδός και άλογο), το οποίο, φυσικά, θα μπορούσε μόνο να που προσφέρουν οι πλούσιοι άνθρωποι. Έτσι, μπορεί να υποτεθεί ότι το βρετανικό σώμα αξιωματικών εκείνης της εποχής αδελφοποιήθηκε με τους υφισταμένους του σε πολύ μικρότερο βαθμό από ό,τι ήταν στον γαλλικό στρατό. Ήταν επίσης πολύ πιο δύσκολο στον βρετανικό στρατό να πάρει προαγωγές βάσει αξίας και ήταν μάλλον δύσκολο να πει κανείς ότι «κάθε στρατιώτης κουβαλούσε το μαχαίρι του στρατάρχη στο σακίδιό του». Από την άλλη πλευρά, το βρετανικό σώμα αξιωματικών έδειχνε συχνά σημαντικό επαγγελματισμό και ήταν αρκετά καλά εκπαιδευμένο. Οι κατώτεροι αξιωματικοί μπόρεσαν επίσης να δείξουν όχι λίγο προσωπικό θάρρος, αλλά και ειρήνη απέναντι στον εχθρό, που ήταν ένα εξαιρετικό παράδειγμα για τους υφισταμένους τους. Αξίζει επίσης να θυμηθούμε ότι κατά τη διάρκεια των Ναπολεόντειων Πολέμων, ο βρετανικός στρατός είχε αρκετούς προικισμένους αξιωματικούς, ο πιο σημαντικός από τους οποίους ήταν ο Άρθουρ Γουέλσλι, δούκας του Ουέλινγκτον, ο οποίος ήταν ένας από τους αρχιτέκτονες της νίκης επί του Ναπολέοντα στο Βατερλώ το 1815. .