El Viejo Dragon ACW04 Calcidic helmet Hoplite

Η ελληνική φάλαγγα πιθανότατα δημιουργήθηκε τον 8ο ή 7ο αιώνα π.Χ. Ήταν ένας σχηματισμός μάχης βαρέως οπλισμένου πεζικού, που σχηματιζόταν από οπλίτες που παρατάχθηκαν για να πολεμήσουν σε τάξεις, ο αριθμός των οποίων κατά τους Ελληνοπερσικούς Πολέμους (500 / 499-449 π.Χ.) κυμαινόταν από 8 έως 16. Η φάλαγγα ήταν κλειστό (κλειστό) ), στο οποίο οι στρατιώτες σκέπαζαν ο ένας τον άλλον με ασπίδες. Υπέθεσε κυρίως τη χρήση όπλων μάχης σώμα με σώμα (δόρυ ή σπαθί) και περιθωριοποίησε, ιδιαίτερα στην αρχή, τη χρήση όπλου ρίψης. Τον 5ο αιώνα π.Χ. ο οπλίτης ήταν οπλισμένος με ξύλινη χάλκινη ασπίδα (ελληνικά hoplon - εξ ου και το όνομα στρατιώτης που πολεμούσε σε φάλαγγα), στο κεφάλι του είχε χάλκινο κράνος (συχνά κορινθιακού τύπου) και το λεγόμενο. θωράκιση αθλητή επίσης από μπρούτζο. Ωστόσο, υπήρχαν και πανοπλίες σε καμβά. Τότε, τα πόδια των οπλιτών προστατεύονταν σχεδόν πάντα με γριούς. Ο επιθετικός οπλισμός ήταν κυρίως ένα δόρυ και ένα κοντό μονόκοπο ξίφος (ελληνική μαχαίρα) ή δίκοπο ξίφος (ελληνικό xiphos). Η φάλαγγα παρείχε στην ελληνική πόλη ένα τεράστιο στρατιωτικό πλεονέκτημα έναντι των στρατευμάτων της Περσικής Αυτοκρατορίας κατά τους πολέμους του 500 / 499-449 π.Χ., και χρησιμοποιήθηκε επίσης αργότερα, π.χ. κατά τον Πελοποννησιακό πόλεμο (431-404 π.Χ.), άρχισε να υφίσταται εξέλιξη, ως αποτέλεσμα, για παράδειγμα, των μεταρρυθμίσεων του Ιφικράτη στην Αθήνα. Εικάζεται συνήθως ότι τον 5ο αιώνα π.Χ., η Σπάρτη είχε τον καλύτερο στρατό μεταξύ των ελληνικών πόλεων, οι οπλίτες της οποίας μετακινούνταν στο πεδίο της μάχης πιο συχνά με το ελληνικό γράμμα λάμδα ζωγραφισμένο στο χόπλον - από τη Lakedemon, ένα άλλο όνομα της πατρίδας τους. Με βάση τα θεμέλια της ελληνικής φάλαγγας τον 4ο αιώνα π.Χ., ο Φίλιππος Β' της Μακεδονίας και ο Μέγας Αλέξανδρος εισήγαγαν τη μακεδονική φάλαγγα στα πεδία των μαχών.