Tamiya 61055 Douglas F4D-1 Skyray

Το Douglas F4D Skyray ήταν ένα αμερικανικό μαχητικό τζετ κατά τη διάρκεια της πτήσης από τη μεταπολεμική περίοδο. Το αεροπλάνο κατασκευάστηκε σε διάταξη χαμηλής πτέρυγας, με μεταλλική κατασκευή και ανασυρόμενο σύστημα προσγείωσης τριών στηρίξεων. Η πτήση του πρωτότυπου πραγματοποιήθηκε το 1951 και η σειριακή παραγωγή συνεχίστηκε το 1956-1958. Περίπου 420 παραδείγματα αυτών των αεροπλάνων δημιουργήθηκαν στην πορεία του. Η πρόωση προμηθεύτηκε -στην έκδοση F4D-1- από έναν κινητήρα στροβιλοκινητήρα Pratt and Whitney J-57-P-8. Ο εποχούμενος οπλισμός αποτελούνταν από τέσσερα πυροβόλα Colt Mk.12 των 20 χλστ.

Το F4D Skyray αναπτύχθηκε αρχικά ως πρωτοβουλία βάσης από τον Ντάγκλας, ο οποίος χρησιμοποίησε εκτενώς την ανάπτυξη και τα σχέδια του Γερμανού κατασκευαστή αεροσκαφών Alexander Lippisch, τα οποία κατελήφθησαν από τους Αμερικανούς το 1945. Το έργο το 1949 προκάλεσε σημαντικό ενδιαφέρον στο Ναυτικό των ΗΠΑ, το οποίο χρηματοδότησε το υπόλοιπο έργο. Τέλος, δημιουργήθηκε ένα μηχάνημα με ασυνήθιστη αεροδυναμική διάταξη, με πολύ μεγάλη επιφάνεια φτερών, που θα μπορούσε να ονομαστεί μια συγκεκριμένη έκδοση των πτερύγων δέλτα. Ταυτόχρονα όμως -για την εποχή του- το F4D Skyray χαρακτηριζόταν από εξαιρετικές επιδόσεις, ιδιαίτερα την τελική ταχύτητα και τον ρυθμό ανάβασης. Ήταν επίσης το πρώτο μαχητικό του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ που έσπασε το φράγμα της ταχύτητας του ήχου σε επίπεδη πτήση! Ταυτόχρονα, ωστόσο, το μηχάνημα είχε τα μειονεκτήματά του: ήταν μάλλον δύσκολο να πιλοτάρει, ασταθές σε ταχύτητες περίπου 1 Ma και αρκετά επικίνδυνο για τον πιλότο όταν πλησίαζε στην προσγείωση. Ήταν επίσης ένα εξαιρετικά εξειδικευμένο μηχάνημα ως αναχαιτιστικό και είχε μάλλον μικρές δυνατότητες αναβάθμισης. Λόγω αυτών των ελλείψεων, το Douglas F4D Skyray παροπλίστηκε μέχρι το 1964.