Italeri 0840 F-16 C/D Fighting Falcon

Το General-Dynamics F16 Falcon είναι ένα αμερικανικό μονοκινητήριο, πολλαπλών ρόλων ελαφρό μαχητικό και stormtrooper. Οι εργασίες για το έργο F-16 ξεκίνησαν το 1971 στην εταιρεία General Dynamics (η οποία το 1993 ήταν μέρος του γίγαντα της Lockheed Martin), μπαίνοντας στον διαγωνισμό για ένα ελαφρύ μαχητικό πολλαπλών χρήσεων (LWF) για την Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ. Το πρωτότυπο YF-16 πέταξε για πρώτη φορά στις 2 Φεβρουαρίου 1974. Μια σημαντική ανακάλυψη σε τεχνικούς όρους ήταν η χρήση ενός ηλεκτρονικού συστήματος ελέγχου fly-by-wire, το οποίο κατέστησε δυνατή τη μείωση της περιοχής των φτερών και της ουράς και έτσι τη μείωση του βάρους ολόκληρου του αεροσκάφους. Το F-16 ήταν το πρώτο μαχητικό στον κόσμο που χρησιμοποίησε τέτοιο σύστημα. Οι πρώτες εκδόσεις ήταν σε μεγάλο βαθμό κατασκευασμένες από κράματα αλουμινίου (περίπου το 83% της συνολικής δομής), αλλά με τον καιρό έδωσαν τη θέση τους στα σύνθετα. Οι διαφορετικές εκδόσεις του F-16 τροφοδοτούνται από τρεις εκδόσεις των κινητήρων: Pratt-Whitney F-100-PW-200, General Electric F110-GE100 και Pratt-Whitney F-100-PW-2020. Ο «εγκέφαλος» του συστήματος καθοδήγησης ήταν το ραντάρ APG-66, που αργότερα αντικαταστάθηκε από το ραντάρ APG-68 (V). Αξίζει να σημειωθεί ότι ο σχεδιασμός του YF-16 αποδείχθηκε τόσο επιτυχημένος που κέρδισε όχι μόνο τον διαγωνισμό LWF στις ΗΠΑ (σε ανταγωνισμό με το αεροσκάφος Northrop YF-17), αλλά κέρδισε και το συμβόλαιο πολλαπλών ρόλων μαχητής για τις ευρωπαϊκές χώρες του ΝΑΤΟ. Αντίπαλοι του ήταν οι μηχανές Dassault Mirage F.1 και SAAB J-37 Viggen. Η σειριακή παραγωγή του F-16 ξεκίνησε το 1975. Συμμετείχαν επίσης ευρωπαϊκές χώρες του ΝΑΤΟ για τις οποίες ήταν μια ένεση νέων αεροπορικών τεχνολογιών. Η τελική συναρμολόγηση πραγματοποιήθηκε στις ΗΠΑ, το Βέλγιο και την Ολλανδία. Το πρώτο σειριακό F-16A Fighting Falcon πετάχτηκε στις 7 Αυγούστου 1978. Είναι μια επιθετική έκδοση του F-16, που προορίζεται κυρίως για την αντιμετώπιση επίγειων στόχων. Το F-16 αποδείχθηκε επίσης στη μάχη, με μια σειρά αεροπορικών νικών στον πόλεμο στον Λίβανο (1982) και κατά τη διάρκεια της Επιχείρησης Καταιγίδα της Ερήμου (1991). Μέχρι το τέλος του 20ου αιώνα, είχαν παραχθεί περισσότερα από 4.000 από αυτά τα επιτυχημένα αεροσκάφη. Υπήρχαν έξι βασικές εκδόσεις του F-16, με την ένδειξη A, C, E (μονοθέσιο) και B, D, F (διθέσιο). Βάσει αυτών των έξι μοντέλων, δημιουργούνται πολυάριθμες αναβαθμίσεις, που τις περισσότερες φορές συνδέονται με την αντικατάσταση των αεροηλεκτρονικών, με την ένδειξη "Block". Από το 2006, το F-16 υπηρετεί επίσης στην πολωνική αεροπορία. Το Πολωνικό Υπουργείο Άμυνας αποφάσισε ότι το F-16 θα ήταν η ραχοκοκαλιά της εκσυγχρονισμένης αεροπορίας, απορρίπτοντας προσφορές από την Dessault και τη SAAB, αν και στην περίπτωση αυτή ήταν τα μαχητικά Mirrage F2000 και JAS-39 Grippen. Αναμφίβολα, το υψηλότερο ποσό που προτείνει η αμερικανική εταιρεία ως μέρος του λεγόμενου αντιστάθμιση συναλλαγής. Τεχνικά στοιχεία: Μέγιστη ταχύτητα: 2.170 km/h, ρυθμός ανάβασης: 254 m/s, μέγιστη οροφή 15240 m, μέγιστη εμβέλεια: 3890km, οπλισμός: σταθερός - ένα πυροβόλο M61A-1 20 mm, αναρτημένο - έως 9275 kg φορτίο.