Hat 8105 French 6 Horse Limber

Στην αρχή των πολέμων της επαναστατικής Γαλλίας (1792-1796), οι οργανωμένες στρατιωτικές μεταφορές στον γαλλικό στρατό είτε δεν υπήρχαν είτε λειτουργούσαν πολύ άσχημα. Θεωρήθηκε ότι ο στρατός θα τροφοδοτούσε τον εαυτό του σε βάρος της χώρας στην οποία πολεμούσε. Το 1796 όμως το λεγόμενο ταξιαρχίες αμαξάδων (Γάλλοι Charretiers), οι οποίοι όμως ήταν στρατιωτικοί μόνο κατ' όνομα, επειδή υπηρετούσαν πολίτες, αμείβονταν για τη δουλειά τους, αλλά δεν υπόκεινται σε στρατιωτική πειθαρχία ή εντολές αξιωματικών. Επιπλέον, οργανώθηκαν από ιδιωτικές επιχειρήσεις (μεταξύ των οποίων η εταιρεία / εταιρεία Breidt απέκτησε μεγάλη σημασία με την πάροδο του χρόνου), οι οποίες οδηγήθηκαν από το κέρδος και όχι από τη θυσία των εργαζομένων τους. Οι ταξιαρχίες αυτές αποτελούνταν συνήθως από 25 αυτοκίνητα με 24 άτομα ως «πληρώματα». Παρατηρώντας τις ελλείψεις αυτής της λύσης, ο Ναπολέων διέταξε τον Φεβρουάριο του 1803 να δημιουργήσει ένα βοηθητικό μέσο μεταφοράς σε επίπεδο συντάγματος και το 1807, κατά τη διάρκεια της εκστρατείας στην Πολωνία, ίδρυσε ένα στρατιωτικό τρένο μεταφοράς (γαλλικό τρένο des equipages). Η υπηρεσία αυτή αποτελούνταν από 8 τάγματα και ήταν ήδη πλήρως στρατιωτική μονάδα. Το 1807, ο Ναπολέων έσπασε επίσης όλες τις συμβάσεις και συμφωνίες με ιδιωτικές εταιρείες μεταφορών που παρείχαν υπηρεσίες για τον Μεγάλο Στρατό - συμπεριλαμβανομένης της εταιρείας Breidt. Το 1808 αποσαφηνίστηκε η οργάνωση αυτής της μονάδας και τοποθετήθηκαν σε αυτήν επίλεκτοι αξιωματικοί και υπαξιωματικοί από μονάδες ιππικού και πυροβολικού. Με την πάροδο του χρόνου, το τρένο των στρατιωτικών μεταφορών αυξήθηκε για να ξεπεράσει τον αριθμό των 20 ταγμάτων.