Italeri 6868 French Artilery

Κατά τη διάρκεια των επαναστατικών πολέμων (1792-1799) και - ειδικά - στη Ναπολεόντεια περίοδο (1799-1815), η Γαλλία είχε πιθανώς την πιο αποτελεσματική πολεμική μηχανή στη Γηραιά Ήπειρο, η οποία σχεδόν οδήγησε στη διαρκή ηγεμονία της στην Ευρώπη. Θα είναι αληθές να πούμε ότι το βασικό στοιχείο αυτής της μηχανής ήταν ο γαλλικός στρατός. Το πυροβολικό έπαιξε πολύ σημαντικό ρόλο σε αυτόν τον στρατό. Αξίζει να προσθέσουμε εδώ ότι ήδη από τον 18ο αιώνα το γαλλικό πυροβολικό ήταν ένα από τα καλύτερα στην Ευρώπη, χάρη στις μεταρρυθμίσεις του κόμη ντε Βαλιέ και - ιδιαίτερα - του κόμη ντε Γκριμποβάλ. Η τελευταία μεταρρύθμιση είχε ως στόχο την εκτεταμένη ενοποίηση του εξοπλισμού, τη μείωση του βάρους του και, κατά συνέπεια, τη βελτίωση της ικανότητας ελιγμών του στο πεδίο της μάχης. Σε μεγάλο βαθμό αυτό δουλεύουν, σαύρες και πυροβολικά, τα λεγόμενα του συστήματος Gribeauval παρέμεινε στον γαλλικό στρατό κατά τη διάρκεια των επαναστατικών πολέμων και στις αρχές της ναπολεόντειας εποχής. Ο Ναπολέων Βοναπάρτης έδωσε μεγάλη σημασία στο πυροβολικό στο πεδίο της μάχης και φρόντισε για την επέκτασή του. Για παράδειγμα, το 1805, υπήρχαν 34.000 στον Μεγάλο Στρατό. πυροβολικό (που ανήκε, μεταξύ άλλων, σε 8 συντάγματα πεζοπυροβολικού και 6 συντάγματα πυροβολικού ίππων), και το 1814 ήδη 103.000! Μια τέτοια ποσοτική αύξηση οφειλόταν, μεταξύ άλλων, στο γεγονός ότι ο Ναπολέων προσπάθησε να ενισχύσει το πεζικό του με πυρά πυροβολικού όσο το δυνατόν περισσότερο - για παράδειγμα, το 1805 υπήρχαν δύο όπλα ανά 1.000 πεζοί, το 1807 περισσότερα από δύο όπλα και κατά τη διάρκεια την εκστρατεία του 1812, χρησιμοποιήθηκαν ήδη τρία όπλα ανά 1000 περιπατητές. Ο βασικός εξοπλισμός του γαλλικού πυροβολικού εκείνη την εποχή ήταν κανόνια 4, 8 και 12 λιβρών και οβίδες 6 ιντσών. Θα πρέπει επίσης να προστεθεί ότι το γαλλικό πυροβολικό ήταν καλά εκπαιδευμένο και κυριαρχούσε ξεκάθαρα στα αντίστοιχά του σε άλλους στρατούς της Ευρώπης εκείνη την εποχή.