Italeri 6003 French Heavy Cavalry

Κατά τη διάρκεια των επαναστατικών πολέμων (1792-1799) και - ειδικά - στη Ναπολεόντεια περίοδο (1799-1815), η Γαλλία είχε πιθανώς την πιο αποτελεσματική πολεμική μηχανή στη Γηραιά Ήπειρο, η οποία σχεδόν οδήγησε στη διαρκή ηγεμονία της στην Ευρώπη. Θα είναι αληθές να πούμε ότι το βασικό στοιχείο αυτής της μηχανής ήταν ο γαλλικός στρατός. Το ιππικό έπαιξε πολύ σημαντικό ρόλο σε αυτόν τον στρατό. Στις τάξεις της, ως ανεξάρτητα συντάγματα, μονάδες cuirassier εμφανίστηκαν μόνο κατά την περίοδο του Προξενείου (1799-1804), οι πρώτες από τις οποίες σχηματίστηκαν από τους λεγόμενους. βαρύ ιππικό στα έτη 1801-1802. Το 1803, ο αριθμός των συνταγμάτων cuirassier ορίστηκε σε δώδεκα. Μέχρι το 1807, το σύνταγμα cuirassier αποτελούνταν από περίπου 780 άνδρες χωρισμένους σε τέσσερις μοίρες, δύο λόχους η καθεμία. Από την άλλη, από το 1807, το σύνταγμα cuirassier είχε 5 μοίρες και 1040 άνδρες πλήρους απασχόλησης. Ο βασικός γαλλικός οπλισμός των cuirassiers ήταν το πλέγμα AN IX (μέχρι το 1805), και αργότερα αντικαταστάθηκε με το ευρεία σπαθί AN XI. Τα δευτερεύοντα όπλα ήταν πιστόλια ιππικού ΑΝ ΙΧ βάρους 1,29 κιλών και διαμετρήματος 17,11 χλστ. Αργότερα άρχισαν να χρησιμοποιούνται και τα πιστόλια AN XI. Φορούσαν σιδερένια κράνη στα κεφάλια τους και το σώμα προστατεύονταν από μια πλάκα αποτελούμενη από πίσω πλάκα και θώρακα. Ως αξιοπερίεργο, μπορεί να αναφερθεί ότι κατά τα έτη 1805-1815 χρησιμοποιήθηκαν έως και τρία είδη cuiras, τα οποία ωστόσο διέφεραν ελαφρώς μεταξύ τους. Οι Γάλλοι κουρασιέ ήταν κλασικό βαρύ ιππικό, κατάλληλο κυρίως στο πεδίο της μάχης, αλλά ελάχιστη σημασία για την αναγνώριση ή την ηγεσία των λεγόμενων μικρός πόλεμος. Οι καλύτεροι διοικητές αυτού του σχηματισμού περιλαμβάνουν, για παράδειγμα, τον στρατηγό d'Hautpoul, που διακρίθηκε ιδιαίτερα στο Austerlitz (1805), και τον στρατηγό Espagne, ο οποίος έκανε σπουδαία δουλειά στη μάχη του Caldiero.