Hat 8166 French Line Grenadiers 1805-1812

Κατά τη διάρκεια των επαναστατικών πολέμων (1792-1799) και - ειδικά - στη Ναπολεόντεια περίοδο (1799-1815), η Γαλλία είχε πιθανώς την πιο αποτελεσματική πολεμική μηχανή στη Γηραιά Ήπειρο, η οποία σχεδόν οδήγησε στη διαρκή ηγεμονία της στην Ευρώπη. Θα είναι αληθές να πούμε ότι το βασικό στοιχείο αυτής της μηχανής ήταν ο γαλλικός στρατός. Στον στρατό εκείνο, από την άλλη, πολύ σημαντικό ρόλο έπαιξε το πεζικό της γραμμής, η ελίτ του οποίου ήταν γρεναδιέρηδες. Επιστρατεύτηκαν από τους πιο δυνατούς και πιο καλοσχηματισμένους στρατιώτες και έγιναν προσπάθειες (τουλάχιστον μέχρι το 1812) να συμπεριληφθούν και στρατιώτες με εμπειρία μάχης. Απολάμβαναν το μεγαλύτερο κύρος στα τάγματά τους. Στο πεδίο της μάχης χρησιμοποιήθηκαν ως επικεφαλής της στήλης κρούσης, καθώς αποτελούσαν την κύρια δύναμη κρούσης του τάγματος τους. Λιγότερο συχνά χρησιμοποιήθηκαν ως η τελευταία εταιρεία στη στήλη, η οποία επρόκειτο να σπρώξει τους fusiliers προς τα εμπρός για επίθεση. Σύμφωνα με τις αλλαγές που εισήγαγε ο Ναπολέοντας το 1803, το γαλλικό τάγμα πεζικού γραμμής αποτελούνταν από 9 λόχους, ένας από τους οποίους ήταν πρώην γρεναδιέρης και αριθμούσε από 80 έως 90 άνδρες. Από την άλλη, από το 1808, στο τάγμα υπήρχαν μόνο έξι λόχοι πεζικού, ένας εκ των οποίων ήταν γρεναδιέρης και αριθμούσε 140 άτομα. Ο βασικός οπλισμός του Γάλλου γρεναδιέρη ήταν το τυφέκιο μοντέλο 1777 ή ΑΝ ΙΧ με μήκος 1,52 μέτρα και διαμέτρημα 15,5 έως 17,5 χλστ. Υπήρχε και μια ξιφολόγχη.