Η Μάχη του Βερντέν διεξήχθη από τις 21 Φεβρουαρίου έως τις 18 Δεκεμβρίου 1916. Θεωρείται μια από τις πιο αιματηρές και βαρύτερες μάχες του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου και σε ιστορικές μελέτες ή πηγές αυτής της περιόδου, μπορείτε να βρείτε όρους όπως «η κόλαση του Βερντέν» ή «η μηχανή του κρέατος από το Βερντέν». Η μάχη διεξήχθη κυρίως από γαλλικά στρατεύματα, με διοικητή από κάποιο σημείο τον στρατηγό Phillipe Petain, και γερμανικά στρατεύματα υπό την ανώτατη διοίκηση του Erich von Falkenhayn. Στην αρχή της μάχης, οι Γάλλοι έβαλαν περίπου 860.000. άτομα και τη Γερμανία - περίπου 980 χιλιάδες. στρατιώτες. Ο εμπνευστής αυτής της μάχης ήταν η γερμανική πλευρά, η οποία ήθελε να πάρει τον έλεγχο του Βερντέν και στη συνέχεια θέλησε να πάει στην άμυνα και να αφαιμάξει τον γαλλικό στρατό. Η ίδια η μάχη, που διαρκεί πολλούς μήνες, είναι κλασικό παράδειγμα πολέμου χαρακωμάτων, όταν το μέτωπο -παρά τη χρήση τεράστιων δυνάμεων και μέσων- κινούνταν το πολύ μερικές εκατοντάδες μέτρα. Ένα από τα πιο σημαντικά επεισόδια του είναι η ηρωική υπεράσπιση του Fort Vaux από τον λοχαγό Raynal, που πέρασε στον θρύλο του γαλλικού στρατού ως παράδειγμα απαράμιλλης αφοσίωσης και θάρρους. Αξίζει να προστεθεί ότι κατά τη διάρκεια αυτής της μάχης χρησιμοποιήθηκαν πολεμικά αέρια σε μεγάλη κλίμακα, η αεροπορία και των δύο πλευρών έπαιξε επίσης τεράστιο ρόλο και η γερμανική πλευρά -ακόμα σε σχετικά μικρή κλίμακα- άρχισε να χρησιμοποιεί καινοτόμες τακτικές μάχες πεζικού. Υποτίθεται ότι κατά τη διάρκεια της μάχης και οι δύο πλευρές έχασαν συνολικά περίπου 700 χιλιάδες. στρατιώτες…
Ο γαλλικός στρατός κατά την έναρξη του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, τον Αύγουστο του 1914, θεωρήθηκε ως ένας από τους μεγαλύτερους και πιο σύγχρονους στην Ευρώπη. Αυτός ο στρατός ήταν επίσης πρόθυμος να ανταποδώσει τις ήττες που υπέστη από την Πρωσία κατά τα έτη 1870-1871. Ο βασικός, αριθμητικά μεγαλύτερος, τύπος ενόπλων δυνάμεων ήταν το πεζικό. Στο πόδι της ειρήνης το 1913, αποτελούνταν από 173 συντάγματα γραμμής και άλλα συντάγματα, π.χ. ζουάβες ή ορειβατικό πεζικό. Μετά την επιστράτευση το 1914 ο αριθμός των πεζών αυξήθηκε σημαντικά. Το 1914, ο μέσος Γάλλος πεζικός (Γάλλος poillou) οπλίστηκε με το τουφέκι Lebel Mle1886, το οποίο εκσυγχρονίστηκε το 1893. Ως βασικό πολυβόλο χρησιμοποιήθηκε το ελαττωματικό τουφέκι Saint Etienne Mle 1907. Η στολή του Γάλλου πεζικού δεν πληρούσε τα πρότυπα του τότε πεδίου μάχης και αποτελούνταν από ένα μπλε kepi, ένα παλτό επιχορήγησης (σχεδιασμένο ήδη από το 1877) και κόκκινο παντελόνι ! Κατά τη διάρκεια των πρώτων μηνών του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, πραγματοποιήθηκε πολύ γρήγορα και, ως αποτέλεσμα, το 1916 ο Γάλλος πεζός είχε ήδη ένα σιδερένιο κράνος M15 Adrian, γκρι παντελόνι και, δυστυχώς, ένα γαλάζιο ομοιόμορφο σακάκι που υποτίθεται ότι να ενωθούν με την πρωινή ομίχλη. Έλαβε επίσης μάσκα αερίων και χειροβομβίδες. Στο τέλος του πολέμου το 1918, ο οπλισμός και ο εξοπλισμός του διέφεραν και συχνά υπερέβαιναν εκείνους που χρησιμοποιήθηκαν το 1914. Χρησιμοποιήθηκε επίσης μια άλλη τακτική μάχης, με σημαντική έμφαση στη χρήση βαρέως πυροβολικού στο πεδίο της μάχης.