Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, οι γερμανικές μονάδες σκαπανέων (γερμανικά: Pioniere) ανατέθηκαν στη δύναμη του τάγματος σε κάθε τμήμα πεζικού, τεθωρακισμένων, βουνών, γρεναδιέρων και γρεναδιέρων πάντζερ. Στο τέλος του πολέμου, τοποθετήθηκαν επίσης στο τμήμα Volkssturm. Το τάγμα πλήρους απασχόλησης σκαπανέων αποτελούνταν μεταξύ άλλων από ένα επιτελείο, δύο λόχους σκαπανέων, έναν λόχο μηχανοκίνητων σκαπανέων και μια κολόνα μηχανοκίνητης γέφυρας. Αξίζει να προστεθεί ότι οι μονάδες σκαπανέων (πρωτοπόροι) στη Wehrmacht, αλλά και στο Waffen SS, ήταν άφθονα εξοπλισμένες με πολυβόλα και άλλα όπλα υποστήριξης και οι στρατιώτες που υπηρετούσαν σε αυτά είχαν καλή, και συχνά πολύ καλή, εκπαίδευση. Εκτός από την εκτέλεση τυπικών καθηκόντων μηχανικής και σκαπανέων, θεωρήθηκαν επίσης ως μονάδες επίθεσης (γερμανικά: Sturmpioniere) που προορίζονταν να επιτεθούν σε βαριά οχυρωμένα αντικείμενα και μόνιμα σημεία αντίστασης. Αξίζει να προστεθεί ότι οι μονάδες Sturmpioniere πολύ συχνά συνεργάζονταν με άλλους τύπους ενόπλων δυνάμεων στο απλό πεζικό και τελειώνοντας με την αεροπορία.
Η Μάχη του Κουρσκ (γερμανική κωδική ονομασία: Operation Zitadelle) αναγνωρίζεται ευρέως - όχι με ακρίβεια - ως η μεγαλύτερη μάχη τεθωρακισμένων στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και η μεγαλύτερη τεθωρακισμένη μάχη στο Ανατολικό Μέτωπο. Συνέβη μετά τη γερμανική ήττα στο Στάλινγκραντ τον Φεβρουάριο του 1943, αλλά και μετά την επιτυχημένη γερμανική αντεπίθεση στο Χάρκοβο τον Μάρτιο του ίδιου έτους. Η γερμανική πλευρά, συμμετέχοντας στη μάχη, υπολόγιζε στην πλήρη απόκτηση της στρατηγικής πρωτοβουλίας, στο έργο της σοβιετικής πλευράς με τις μεγαλύτερες δυνατές απώλειες, καθώς και στη θηλή της σοβιετικής επίθεσης που αναμενόταν το καλοκαίρι του 1943. Ο Κόκκινος Στρατός υιοθέτησε μια αμυντική στάση, προσπαθώντας να αιμορραγήσει τους επιτιθέμενους Γερμανούς από το αίμα στο αρχικό στάδιο της επιχείρησης και στη συνέχεια να προχωρήσει στην αντεπίθεση. Η μάχη στο τόξο του Κουρσκ ξεκίνησε στις 5 Ιουλίου 1943 και, μαζί με τις σοβιετικές επιχειρήσεις Or³owo και Belgorod, διήρκεσε μέχρι τις 23 Αυγούστου του ίδιου έτους. Στην πορεία του, παρά την εμπλοκή σημαντικών δυνάμεων από τον γερμανικό στρατό και τα νεότερα άρματα μάχης Tiger και Panther καθώς και τα αντιτορπιλικά Ferdinand, οι Σοβιετικοί πέτυχαν τη νίκη, οι οποίοι προετοιμάστηκαν πολύ καλά για αυτή τη μάχη και παρόλο που υπέστησαν τεράστιες απώλειες - μπόρεσαν να περάσουν στην αντεπίθεση. Η Μάχη του Κουρσκ αποδείχθηκε ότι ήταν ένα από τα σημεία καμπής στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Υπολογίζεται ότι ως αποτέλεσμα (από τις 5 Ιουλίου έως τις 23 Αυγούστου), ο γερμανικός στρατός έχασε περίπου 240.000 στρατιώτες - σκοτώθηκαν, τραυματίστηκαν και αιχμαλωτίστηκαν, περίπου 1.300 τανκς και περίπου 1.000 αεροσκάφη. Οι απώλειες του Κόκκινου Στρατού ήταν αναμφίβολα μεγαλύτερες.