Tamiya 77520 German Battle Cruiser Gneisenau

Το Gneisenau ήταν ένα γερμανικό θωρηκτό, ταξινομημένο επίσης ως θωρηκτό, με την καρίνα που τοποθετήθηκε το 1935 και εκτοξεύτηκε τον Δεκέμβριο του 1936. Το θωρηκτό εισήλθε σε υπηρεσία σχοινιού στο Γερμανικό Ναυτικό (German Kriegsmarine) τον Μάιο του 1938. Το πλοίο είχε μήκος 235 μέτρα, πλάτος 30 μέτρα και πλήρες εκτόπισμα 38.900 τόνων. Η τελική ταχύτητα του Gneisenau ήταν περίπου 30-31 κόμβοι. Ο κύριος οπλισμός ήταν 9 πυροβόλα των 280 mm σε τρεις τριπλούς πυργίσκους και ο δευτερεύων οπλισμός περιλάμβανε: 12 πυροβόλα των 150 mm ή 14 πυροβόλα των 105 mm.

Το Gneisenau ήταν το δεύτερο πλοίο κατηγορίας Scharnhorst. Διατάχθηκε να αντικαταστήσει στη σειρά το παλιό θωρηκτό Hessen, εντελώς απαρχαιωμένο τη δεκαετία του 1930. Το Gneisenau αναμφίβολα υψωνόταν πάνω από οποιοδήποτε βρετανικό βαρύ καταδρομικό και ταυτόχρονα ήταν σαφώς κατώτερο από την ισχύ πυροβολικού των θωρηκτών του Βασιλικού Ναυτικού. Το γεγονός αυτό δεν πρέπει να προκαλεί έκπληξη, καθώς το πλοίο κατασκευάστηκε κυρίως για υπηρεσία κρουαζιερόπλοιων - επομένως δεν ήταν για να εμπλακεί σε ανοιχτή μάχη με βρετανικά βαρέα πλοία, αλλά μάλλον για να πολεμήσει τη βρετανική εμπορική ναυτιλία, κάτι που ταίριαζε. Λίγο μετά την εκτόξευση, το Gneisenau υποβλήθηκε σε εκσυγχρονισμό που συνίσταται στην αύξηση της αξιοπλοΐας του, στην αλλαγή του προφίλ της καμινάδας και σε μικρές αλλαγές στην ηλεκτρική εγκατάσταση. Η βάπτιση του θωρηκτού Gneisenau έγινε τον Απρίλιο του 1940, όταν υποστήριξε την απόβαση των γερμανικών δυνάμεων στη Νορβηγία. Δύο μήνες αργότερα έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη βύθιση του βρετανικού αερομεταφορέα HMS Glorious. Από τον Δεκέμβριο του 1940 έως τον Μάρτιο του 1941 -μαζί με το δίδυμο του Σάρνχορστ- πραγματοποίησε υπηρεσία κρουαζιέρας στον Ατλαντικό, κατά την οποία βύθισε 8 εμπορικά πλοία. Τον Φεβρουάριο του 1942, μαζί με το Scharnhorst και το καταδρομικό Prinz Eugen, έπρεπε να φύγει από τους βρετανικούς βομβαρδισμούς του Berest στο Κίελο, κατά τη διάρκεια αυτού του ταξιδιού υπέστη σοβαρές ζημιές. Λίγο αργότερα, η ζημιά αυξήθηκε από μια βρετανική επιδρομή βομβαρδισμού στο Κίελο. Στη συνέχεια το θωρηκτό ρυμουλκήθηκε στη Γκντίνια. Τον Ιούλιο του 1942 - μπροστά σε πολύ μεγάλες ζημιές - πάρθηκε η απόφαση να αποσυρθεί το πλοίο από την υπηρεσία. Το πλοίο βυθίστηκε από τους Γερμανούς τον Μάρτιο του 1945 στην έξοδο από το λιμάνι στη Γδύνια. Μέχρι το 1951, όλα τα συντρίμμια του θωρηκτού διαλύθηκαν ή ανασύρθηκαν από τη θάλασσα.