M-Model 35125 German Medic and Wounded

Στην αρχή του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, τον Αύγουστο του 1914, ο στρατός της αυτοκρατορικής Γερμανίας θεωρούνταν ο καλύτερος και πιο αποτελεσματικός στη Γηραιά Ήπειρο. Μια τέτοια πεποίθηση προέκυψε κυρίως από τη φήμη των νικών που κατακτήθηκαν κατά τη διάρκεια των πολέμων με την Αυστρία το 1866 και με τη Γαλλία τα έτη 1870-1871. Επίσης, πολλές οργανωτικές λύσεις που χρησιμοποιήθηκαν εκείνη την εποχή στον πρωσικό στρατό και αργότερα στον γερμανικό στρατό (π.χ. στρατηγικές σιδηροδρομικές γραμμές ή τεχνικές κινητοποίησης) αντιγράφηκαν σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Αξίζει να σημειωθεί ότι σε σχετικά υψηλό επίπεδο τέθηκαν και οι γερμανικές επιτόπιες ιατρικές υπηρεσίες. Στην αρχή του πολέμου ήταν ανώτερός τους Generaloberarzt Otto von Schjerning, ο οποίος - αυτό που αξίζει να προστεθεί - ήταν εκπαιδευμένος στρατιωτικός γιατρός. Στο αρχηγείο κάθε γερμανικού στρατού υπήρχε με τη σειρά του το Armme-Arzt, δηλαδή ένας υψηλόβαθμος αξιωματικός υπεύθυνος για την όλη λειτουργία της ιατρικής υπηρεσίας στον τομέα λειτουργίας του Στρατού και των οπισθίων υπηρεσιών του. Το 1914, σε κάθε σώμα του γερμανικού στρατού υπήρχαν 12 νοσοκομεία πεδίου και 3 εταιρείες υγειονομικής περίθαλψης (γερμανικά: Sanitätskompanien), αλλά το 1915 ο αριθμός των νοσοκομείων πεδίου μειώθηκε σε 6 ανά σώμα, ενώ μερικά από αυτά υπάγονταν σε τμήματα. Το 1914, σε κάθε τμήμα ανατέθηκαν δύο εταιρείες «φοροειδών», το 1915 ο αριθμός αυτός μειώθηκε σε μία, αλλά στο τέλος του 1916/1917 αυξήθηκε και πάλι σε δύο. Αξίζει να προστεθεί ότι σε επίπεδο ενιαίου συντάγματος, ένας ανώτερος ιατρός ήταν υπεύθυνος για την ιατρική υπηρεσία και σε επίπεδο τάγματος - δύο κατώτεροι ιατροί. Στους αξιωματικούς αυτούς τοποθετήθηκαν επίσης 4-5 υπαξιωματικοί και 16 «φορώτες» σε επίπεδο τάγματος. Κατά τη διάρκεια του πολέμου των χαρακωμάτων (από τις αρχές του 1915), κάθε εταιρεία είχε συνήθως ένα σημείο πρώτων βοηθειών στο άμεσο πίσω δωμάτιο της. Ωστόσο, η ανώτερη μονάδα σε αυτό ήταν το λεγόμενο σημείο συντάγματος ιατρικής περίθαλψης (Γερ. Truppenverbandplatz). Υπολογίζεται ότι την περίοδο από το καλοκαίρι του 1914 έως το καλοκαίρι του 1918 προς τις γερμανικές ιατρικές υπηρεσίες, οι ιατρικές υπηρεσίες φρόντισαν περίπου 27 εκατομμύρια τραυματίες, τραυματίες και ασθενείς. Από αυτόν τον αριθμό, έως και το 95% επέστρεψε στην ενεργό υπηρεσία και μόνο το 2% περίπου πέθανε σε νοσοκομεία ή κέντρα ιατρικής βοήθειας.