Rally on Dieppe (κωδικό όνομα δράσης είναι Επιχείρηση Ιωβηλαίο ) πραγματοποιήθηκε στις 19 Αυγούστου 1942. Από την πλευρά των Συμμάχων συμμετείχαν σε αυτό περίπου 6.000 άτομα, κυρίως από την Καναδική 2η Μεραρχία Πεζικού και βρετανικές μονάδες καταδρομέων. Από τη γερμανική πλευρά, στην επιχείρηση συμμετείχαν περίπου 1.500 στρατιώτες, κυρίως από την 302η Μεραρχία Πεζικού. Αξίζει να προστεθεί ότι στις παραπάνω εκτιμήσεις και για τις δύο πλευρές δεν περιλαμβάνονται ναύτες και αεροπόροι που συμμετέχουν στις μάχες. Συχνά, υποτίθεται ότι η επιδρομή της Dieppe ήταν για πολιτικούς και όχι για στρατιωτικούς λόγους. Αφενός, έμελλε να δείξει τη βούληση της Μεγάλης Βρετανίας να πολεμήσει και αφετέρου να δείξει στην αμερικανική πλευρά το απόλυτο μη πραγματικό σχέδιο απόβασης μεγάλης κλίμακας στην Ευρώπη το 1942. Από στρατιωτικής πλευράς, ήταν να δοκιμαστούν στην πράξη κάποιες τεχνικές προσγείωσης και να εντοπιστούν οι οχυρώσεις του Τείχους του Ατλαντικού. Το σχέδιο της επιχείρησης προέβλεπε την κατάληψη της πόλης και του λιμανιού της Διέππης, την καταστροφή των λιμενικών εγκαταστάσεων εκεί, τη σύλληψη των αιχμαλώτων και την απόσυρση των συμμαχικών στρατευμάτων στα βρετανικά νησιά. Ενώ οι επιχειρήσεις στην αριστερή πλευρά των δυνάμεων εισβολής ήταν αρκετά αποτελεσματικές και με χαμηλές απώλειες, η κατάσταση στη δεξιά πλευρά ήταν καταστροφική, πριν αποβιβαστούν τα συμμαχικά στρατεύματα! Το στοιχείο του αιφνιδιασμού απέτυχε εντελώς, μόνο το 30-35% περίπου των αποβατικών πλοίων έφτασε στις παραλίες και τα γερμανικά στρατεύματα προκάλεσαν πολύ υψηλές απώλειες στους αποβιβαζόμενους. Ως αποτέλεσμα, ήδη στις 11.00 π.μ., ο διοικητής της επιχείρησης, στρατηγός Ρόμπερτς, έδωσε εντολή υποχώρησης. Η όλη επιχείρηση κατέληξε σε μια επαίσχυντη ήττα των συμμαχικών δυνάμεων, οι οποίες έχασαν περίπου 3.500-4.000 άτομα και περίπου 100 αεροπλάνα της RAF από τους περίπου 6.000 στρατιώτες που συμμετείχαν στην επιχείρηση. Αξίζει να προστεθεί ότι αυτές οι απώλειες σημειώθηκαν μέσα σε καμιά δεκαριά ώρες από τη διεξαγωγή της επιχείρησης! Η γερμανική πλευρά έχασε περίπου 600 νεκρούς και τραυματίες.
Λίγο πριν από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, το 1938, εγκαταστάθηκε το Kriegsmarine στη δομή Marinestosstruppkompanie (σε μια σιωπή 4 διμοιρών), δηλαδή μια συγκεκριμένη ειδική μονάδα του Γερμανικού Ναυτικού, σχεδιασμένη να εκτελεί εργασίες στο υδάτινο περιβάλλον. Η μονάδα ιδρύθηκε στο ¦winouj¶cie και το βάπτισμα του πυρός έλαβε χώρα κατά τη διάρκεια του Ισπανικού Εμφυλίου Πολέμου (1936-1939). Τον Μάρτιο του 1939 συμμετείχε στην κατάληψη της Κλαϊπέδας από τους Γερμανούς και τον Σεπτέμβριο του ίδιου έτους πολέμησε στη Βέστερπλατ. Το 1940, το σκάφος επεκτάθηκε σημαντικά και, στην πραγματικότητα, μετατράπηκε σε Marine Stosstruppabteilung με τη δύναμη έξι εταιρειών. Αυτή η μονάδα εκτελούσε κυρίως κατοχικές εργασίες (από το 1940) στη Νορμανδία, στις ακτές της βόρειας Γαλλίας και στα νησιά της Νορμανδίας. Αξίζει να προστεθεί ότι στο τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, το 1945, σχηματίστηκαν τακτικά τμήματα από το προσωπικό της Kriegsmarine, τα οποία επρόκειτο να πολεμήσουν σαν παραδοσιακοί σχηματισμοί πεζικού. Με αυτόν τον τρόπο, μεταξύ άλλων, συγκροτήθηκαν η 1η και η 2η Μεραρχία Πεζοναυτών (γερμ. Marine Infanterie Division).