Τα U-boats Type IX ήταν γερμανικά ποντοπόρα υποβρύχια των οποίων η κατασκευή ξεκίνησε το 1938. Ανάλογα με τον υποτύπο, οι μονάδες Τύπου IX είχαν μήκος 76,5 m έως 87,6 m, πλάτος 6,5 m έως 7,5 m και η υποβρύχια μετατόπισή τους κυμαινόταν από 1.150 τόνους έως 1.800 τόνους. Η μέγιστη επιφανειακή ταχύτητα των U-boat τύπου IX κυμαινόταν από 18 κόμβους έως 21 κόμβους και η μέγιστη υποβρύχια ταχύτητα ήταν περίπου 7 κόμβοι. Ο κύριος οπλισμός ήταν 6 τορπιλοσωλήνες των 533 mm: 4 πλώρη και 2 πρύμνη, με συνολικά 22-27 τορπίλες που μεταφέρονταν στο πλοίο. Ο δευτερεύων οπλισμός αποτελείται από 1 πυροβόλο των 105 χλστ. ή 1 πυροβόλο των 105 χλστ., 1 πυροβόλο ΑΑ των 20 χλστ. και 1 πυροβόλο των 37 χλστ. στους υποτύπους IX B, IX D-1 και IX D-2.
Τα U-boats Type IX δημιουργήθηκαν ως εξέλιξη και μια σημαντικά βελτιωμένη έκδοση των U-boats Type I A. Η εμβέλεια κολύμβησης, το πυροβολικό και ο οπλισμός τους με τορπίλες έχουν αυξηθεί σημαντικά. Αρκετοί υποτύποι αυτής της κατηγορίας πλοίων δημιουργήθηκαν κατά τη διάρκεια της σειριακής παραγωγής. Χρονολογικά, το πρώτο ήταν το Type IX. Αργότερα δημιουργήθηκε το Type IX B, με ελαφρώς αυξημένο βεληνεκές και ενισχυμένο αντιαεροπορικό οπλισμό. Ένας άλλος τύπος ήταν τα Type IX C και C-40, τα οποία ήταν μεγαλύτερα από τα προηγούμενα και η μέγιστη εμβέλεια λειτουργίας τους αυξήθηκε και πάλι - στα σχεδόν 25.000 km. Τέλος, οι τελευταίες παραλλαγές ήταν οι υπότυποι IX D-1 και IX D-2, στους οποίους η μέγιστη ταχύτητα αυξήθηκε στους 21 κόμβους στην επιφάνεια και η ρεζέρβα τορπίλης. Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, πλοία αυτού του τύπου επιχειρούσαν κυρίως στον Ατλαντικό, ενάντια στη συμμαχική εμπορική ναυτιλία, αλλά και πήγαν στον Ινδικό Ωκεανό.