Καθοριστική επιρροή στη διαμόρφωση της οργάνωσης και της τακτικής του γερμανικού πεζικού πριν από το ξέσπασμα του Β' Παγκοσμίου Πολέμου ήταν, αφενός, η εμπειρία του προηγούμενου Παγκοσμίου Πολέμου, αλλά και τα θεωρητικά έργα που δημιουργήθηκαν στις δεκαετίες του 1920 και του 1930, που συχνά τόνισε την ανάγκη να αντιληφθεί το γερμανικό πεζικό ως εργαλείο που διεξάγει έναν επιθετικό πόλεμο. Αυτό επηρέασε τόσο τον εξοπλισμό όσο και την οργάνωση της γερμανικής μεραρχίας πεζικού, η οποία κατά τη διάρκεια της εκστρατείας του Σεπτεμβρίου του 1939 αποτελούνταν από 3 συντάγματα πεζικού, καθένα από τα οποία χωρίστηκε σε 3 τάγματα πεζικού, μια εταιρεία πυροβολικού και μια αντιαρματική εταιρεία. Επιπλέον, υπήρχαν πολυάριθμες μονάδες υποστήριξης, μεταξύ των οποίων: ένα σύνταγμα πυροβολικού με 4 μοίρες πυροβολικού (συμπεριλαμβανομένης μιας βαριάς), ένα τάγμα αντιαρματικών, ένα τάγμα σάρων και ένα τάγμα επικοινωνιών. Συνολικά το λεγόμενο τμήμα πεζικού. Στο πρώτο κύμα κινητοποίησης, υπήρχαν περίπου 17.700 άτομα και διέθετε σημαντικό εξάρτημα πυροβολικού, αλλά και άφθονα εξοπλισμένο με πολυβόλα. Διέθετε επίσης σύγχρονα και αποτελεσματικά -για εκείνες τις εποχές- μέσα επικοινωνίας και διοίκησης. Κατά τη διάρκεια του πολέμου, τα τμήματα πεζικού μετασχηματίστηκαν - το 1943 μερικά από αυτά μετατράπηκαν σε τμήματα τεθωρακισμένων γρεναδιέρων. Ωστόσο, από το 1943, το τυπικό τμήμα του «παραδοσιακού» πεζικού αποτελούνταν από περίπου 12.500 άνδρες (και όχι περίπου 17.700 όπως το 1939) και το πυροβολικό του στοιχείο - ιδιαίτερα το βαρύ πυροβολικό - μειώθηκε επίσης σε αυτό, ενώ το αντι- η άμυνα των τανκς βελτιώθηκε σημαντικά. Υποτίθεται ότι κατά τη διάρκεια ολόκληρου του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, περίπου 350 μεραρχίες πεζικού υπηρέτησαν στη Βέρμαχτ.
Το Sd.Kfz 251 ήταν ένα γερμανικό, μεσαίο, τεθωρακισμένο μέσο μεταφοράς από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Τα πρώτα πρωτότυπα του οχήματος κατασκευάστηκαν το 1935 και η σειριακή παραγωγή συνεχίστηκε το 1939-1945, τελειώνοντας με την παραγωγή περίπου 14.500 μονάδων. Το Sd.Kfz 251 κινούνταν από έναν εξακύλινδρο κινητήρα Maybach HL 42 TURKM με 100 ίππους .
Το Sd.Kfz 251 αναπτύχθηκε ως νέος, βασικός μεταφορέας μισής τροχιάς των γερμανικών ενόπλων δυνάμεων. Η σχεδίασή του βασίστηκε στο βαρύ τρακτέρ Sd.Kfz.11, με πολλά στοιχεία να έχουν αλλάξει στο προσαρμοσμένο πλαίσιο: προστέθηκε νέα δεξαμενή καυσίμου, η θέση του τιμονιού και το σύστημα εξάτμισης επανασχεδιάστηκε. Κατά τη διάρκεια της σειριακής παραγωγής, δημιουργήθηκαν τέσσερις βασικές εκδόσεις του Sd.Kfz 251 (Ausf. A, B, C και D), ωστόσο, όσον αφορά τις λεπτομέρειες σχετικά με τη διαδικασία παραγωγής (ειδικά την έκδοση C) και μια ελαφρώς διαφορετική διάταξη στοιχείων μέσα στην άτρακτο. Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, δημιουργήθηκαν περισσότερες από 20 παραλλαγές και εκδόσεις του Sd.Kfz 251. Η χρονολογική πρώτη ήταν η Sd.Kfz 251/1, η οποία ήταν η βασική έκδοση, οπλισμένο με δύο πολυβόλα MG34 ή MG42 και ικανό να φέρει έως 10 στρατιώτες αποβίβασης. Το 1941 αναπτύχθηκε μια έκδοση του Sd.Kfz 251/2, οπλισμένος με όλμο 80 χλστ. Υπήρχε επίσης μια έκδοση του Sd.Kfz 251/3, που ήταν όχημα επικοινωνίας και ραδιοεπικοινωνίας με διάφορα σετ ραδιοφωνικών σταθμών και κεραιών. Το 1942, αναπτύχθηκε η παραλλαγή Sd.Kfz 251/9 Stummel, οπλισμένη με ένα κοντόκαννο πυροβόλο όπλο 75 χιλιοστών StuK 37. Πιο ενδιαφέρουσες εκδόσεις ήταν η Sd.Kfz 251/16 με δύο φλογοβόλα ή η Sd.Kfz 251/20 UHU εξοπλισμένη με εκπομπή υπέρυθρης ακτινοβολίας και προοριζόμενη για στόχευση τη νύχτα. Αυτοκίνητα Το Sd.Kfz 251 όλων των εκδόσεων χρησίμευσε κυρίως σε τεθωρακισμένες μεραρχίες και τεθωρακισμένους γρεναδιέρους σε όλα σχεδόν τα μέτωπα του Β' Παγκοσμίου Πολέμου: από την εκστρατεία του Σεπτεμβρίου (1939), έως την εκστρατεία στη Γαλλία (1940), πολεμώντας στα Βαλκάνια και τη Βόρεια Αφρική (1941). -1943) μετά από αγώνες στο Ανατολικό (1941-1945) και στο Δυτικό (1944-1945) μέτωπο.