Angraf 5-2014-2 IJN Tsugaru Minelayer/ Stawiacz min

Ο Τσουγκάρου ήταν Ιάπωνας κατασκευαστής ορυχείων, γνωστός ως ναρκοπλοϊκός, από την περίοδο του Μεσοπολέμου και τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Η καρίνα για το πλοίο τοποθετήθηκε το 1939, η καθέλκυση πραγματοποιήθηκε τον Ιούνιο του 1940 και η θέση σε υπηρεσία στο Αυτοκρατορικό Ιαπωνικό Ναυτικό το 1941. Το μήκος του πλοίου ήταν 113,6 μέτρα, το πλάτος 15,6 μέτρα και το πλήρες εκτόπισμα - περίπου 4.350 τόνοι. Η μέγιστη ταχύτητα είναι περίπου 20 κόμβοι. Το πλοίο ήταν οπλισμένο με τέσσερα πυροβόλα των 127 χλστ., τέσσερα πολυβόλα των 13 χλστ., 500 θαλάσσιες νάρκες και έναν εκτοξευτή μονής εκτόξευσης βάθους. Ο εξοπλισμός της αεροπορίας αποτελούνταν από ένα μόνο υδροπλάνο Kawanishi E7K.

Το Tsugaru δημιουργήθηκε ως μέρος του προγράμματος επέκτασης του ιαπωνικού στόλου του 1937 (το λεγόμενο Maru-3), το οποίο προέβλεπε τη δημιουργία ενός νέου μεγάλου ορυχείου, το οποίο θα βασιζόταν σε πολλές σχεδιαστικές λύσεις της μονάδας Okinoshima. Το νέο ναρκοπέδιο ήταν εξωτερικά πολύ παρόμοιο με τον προκάτοχό του, αλλά είχε διαφορετικά όπλα πυροβολικού και ελαφρώς βελτιωμένες δυνατότητες αντιαεροπορικής άμυνας. Στο ξέσπασμα του Πολέμου του Ειρηνικού τον Δεκέμβριο του 1941, ο Τσουγκάρου υποστήριξε την απόβαση ιαπωνικών στρατευμάτων στο Γκουάμ, για να υποστηρίξει την απόβαση και την κατάληψη του Ραμπαούλ τον Ιανουάριο του 1942. Τον Μάιο του 1942, ο Tsugaru έπρεπε να συμμετάσχει στην επιχείρηση κατά του Port Moresby, αλλά η επιχείρηση ακυρώθηκε σε σχέση με τη Μάχη της Θάλασσας των Κοραλλιών. Τον Αύγουστο και τον Σεπτέμβριο του ίδιου έτους, παρέδωσε προμήθειες στα ιαπωνικά στρατεύματα που πολεμούσαν στο Gudalcanal και υπέστη σοβαρές ζημιές κατά τη διάρκεια αυτών των ενεργειών. Επέστρεψε στην υπηρεσία στις αρχές του 1943. Τον Αύγουστο του ίδιου έτους, υπέστη ξανά σοβαρές ζημιές και χρειάστηκε να επισκευαστεί πρώτα στο Truk και αργότερα σε μια βάση στην πόλη Yokosuka. Το ναρκοθετημένο Okinoshima βυθίστηκε στις 29 Ιουνίου 1944 ως αποτέλεσμα επίθεσης από την τορπίλη USS Darter.