Hat 8143 Indian Chariot of King Porus

Υποτίθεται ότι τα πολεμικά άρματα χρησιμοποιήθηκαν στην Ινδική υποήπειρο ήδη από την πρώιμη Βεδική περίοδο, δηλαδή γύρω στο 1500-1300 π.Χ. Μπορεί λοιπόν να υποτεθεί ότι εμφανίστηκαν στην ινδική πολεμική τέχνη λίγο πολύ (με έμφαση στο «περισσότερο ή λιγότερο») ταυτόχρονα με το κράτος των Χετταίων ή στο Νέο Κράτος στην Αίγυπτο. Για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα, θεωρούνταν στην αρχαία Ινδία ως ένας επίλεκτος τύπος ένοπλης δύναμης που στη Βεδική περίοδο συχνά έκρινε τη μοίρα των μαχών. Στην πρώιμη περίοδο της εφαρμογής τους, θεωρούνταν απαραίτητα στο πεδίο της μάχης. Με την πάροδο του χρόνου, οι στρατοί της υποηπείρου άρχισαν να χωρίζονται σε τέσσερις τύπους «ένοπλες δυνάμεις» ( chaturanga ): πεζικό, ιππικό, πολεμικοί ελέφαντες και άρματα. Μπορεί επίσης να υποτεθεί ότι περίπου από τον 6ο αιώνα π.Χ. ο ρόλος των αρμάτων στο πεδίο της μάχης μειώθηκε προς όφελος του ιππικού και των πολεμικών ελεφάντων. Ωστόσο, εξακολουθούσαν να χρησιμοποιούν, αν και δεν ήταν πλέον τόσο σημαντικό στοιχείο του ινδικού στρατού όσο πριν. Μπορούν να διασκορπιστούν, για παράδειγμα, από τον Πόρρο κατά τις μάχες με τα στρατεύματα του Μεγάλου Αλεξάνδρου και -πιθανότατα- κατά τη μάχη του Υδάσπη το 326 π.Χ. Υποτίθεται ότι τον 4ο αιώνα π.Χ., τα ινδικά πολεμικά άρματα κατασκευάζονταν από ξύλο και δέρμα, είχαν δύο ακτινωτούς τροχούς και τα αγκυροβόλησαν δύο ή τέσσερα άλογα.