Hat 9054 Italian Cavalry and Command

Το ρωμαϊκό ιππικό (Λατινικά Equites) έπαιξε βοηθητικό ρόλο στις ρωμαϊκές πολεμικές τέχνες της Δημοκρατίας και της πρώιμης Αυτοκρατορίας. Οι Ρωμαίοι δεν αντιλαμβάνονταν τους εαυτούς τους ως εξαιρετικούς ιππείς και επομένως κατά την κατάκτηση της Ιταλίας (5ος-3ος αιώνας π.Χ.) και αργότερα -κατά την κατάκτηση της ηγεμονίας στη Μεσόγειο (3ος-2ος αιώνας π.Χ.), ήθελαν τους συμμάχους τους (Λατινικά socii) στην Ιταλία χρησιμοποίησε όσο το δυνατόν περισσότερα σώματα ιππικού σε στρατιωτικές αποστολές. Κατά τη διάρκεια των Πουνικών Πολέμων (264-146 π.Χ.), το συμμαχικό ιππικό κυριάρχησε σαφώς στους ρωμαϊκούς στρατούς έναντι του ιππικού των Ρωμαίων πολιτών, επιδεικνύοντας συχνά υψηλότερο επίπεδο εκπαίδευσης ή ηθικού. Μπορεί να υποτεθεί ότι στην περίοδο της Δημοκρατίας (ιδιαίτερα μετά τον Δεύτερο Πουνικό Πόλεμο), ο οπλισμός του ιππικού των Socii ενοποιήθηκε με αυτόν του ρωμαϊκού ιππικού. Τα δόρατα χρησιμοποιήθηκαν ως επιθετικά όπλα, με δόρατα στα δύο άκρα, ένα ξίφος χρησιμοποιήθηκε ως πλευρικό όπλο και ένα αμυντικό όπλο ήταν, για παράδειγμα, ένα κράνος και μια μεγάλη στρογγυλή ασπίδα.