Το Junkers Ju-87 Stuka (συντομογραφία του γερμανικού Sturzkampfflugzeug, που σημαίνει βομβαρδιστικό κατάδυσης) είναι ένα γερμανικό μονοκινητήριο βομβαρδιστικό κατάδυσης με κλασική ουρά, φτερά σε ανεστραμμένη διαμόρφωση πτέρυγας γλάρου και εξολοκλήρου μεταλλική κατασκευή. Το Ju-87 είναι ένα από τα πιο διάσημα αεροσκάφη της Luftwaffe, σύμβολο της δύναμής του δίπλα στο Me-109. Στην αρχή του πολέμου (1939-1941) έγινε σύμβολο του Blitzkrieg, προκαλώντας συχνά πανικό στους εχθρικούς στρατιώτες εγκαθιστώντας ακουστικές σειρήνες (τα λεγόμενα jerychoñskie trunks), προκαλώντας έναν συγκεκριμένο ήχο κατά τη διάρκεια μιας καταδυτικής πτήσης. Ο δημιουργός του μηχανήματος ήταν ο Hermann Pohlmann και το Ju-87 πέταξε για πρώτη φορά στον αέρα το 1935 και βγήκε στην παραγωγή δύο χρόνια αργότερα. Κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου στην Ισπανία, χωρίς να συναντήσει σοβαρό εχθρό στον αέρα, μπορούσε να αποδειχθεί αποτελεσματικός στις αποστολές για τις οποίες δημιουργήθηκε. Χάρη στη δυνατότητα μιας πολύ απότομης κατάδυσης, διατηρώντας μια σχετικά χαμηλή ταχύτητα, πέτυχε πολύ υψηλή απόδοση βομβαρδισμού. Η φήμη του Στούκα επιβεβαιώθηκε κατά τη διάρκεια των δραστηριοτήτων του στην Πολωνία, την Ολλανδία, τη Γαλλία, την Ελλάδα και την Κρήτη. Ωστόσο, κατά τη διάρκεια της Μάχης της Βρετανίας, αργά Stukas με μόνιμα τοποθετημένο εξοπλισμό προσγείωσης απλώς σφαγιάστηκαν από αεροπλάνα της RAF, και ως αποτέλεσμα τους ανατέθηκε να επιτεθούν σε λιγότερο αμυνόμενους στόχους. Στο Ανατολικό Μέτωπο, το Ju-87 έπαιξε ρόλο κυρίως ως αεροσκάφος στενής υποστήριξης και ως εξαιρετικό αντιτορπιλικό. Ο Χανς Ούλριχ Ρούντελ - ο πιλότος της Luftwaffe που τιμήθηκε με τα περισσότερα βραβεία, έχει στον λογαριασμό του 519 κατεστραμμένα σοβιετικά άρματα μάχης. Κατά τη διάρκεια του πολέμου, η παραγωγή του Ju-87 ανεστάλη πολλές φορές, αλλά πάντα αποδεικνυόταν ότι έπρεπε να επανεκκινηθεί γιατί δεν υπήρχε άλλο αεροσκάφος που θα μπορούσε να το αντικαταστήσει επάξια. Κατά τη διάρκεια του πολέμου, δημιουργήθηκαν καμιά δεκαριά εκδόσεις και εκδόσεις του Ju-87. Το πρώτο μαζικής παραγωγής ήταν το Ju-87 B (Berta). Οδηγήθηκε από δύο εκδόσεις του κινητήρα Jumo 211 με 1000KM ή 1200KM. Χρησιμοποίησε ως επίγειο βομβαρδιστικό κατάδυσης. Με τη σειρά του, το Ju-87R (Richard) εξαπολύθηκε σε επιθέσεις σε ναυτικούς στόχους. Είχε μεγαλύτερη εμβέλεια από την έκδοση B, αλλά ήταν λίγο πιο αργή. Η έκδοση D (Dora) ήταν η πιο ευρέως παραγόμενη και η πιο συχνά τροποποιημένη. Είχαν νέες εκδόσεις του κινητήρα Jumo 211 με 1420 και 1500 ίππους. Το Ju-87D διέθετε καλύτερη θωράκιση από τους προκατόχους του. Η τελευταία μεγάλης κλίμακας έκδοση του Ju 87 ήταν το Model G (Gustav), ένα επιθετικό αεροσκάφος και «καταστροφέας αρμάτων μάχης», το οποίο εισήλθε στις μονάδες γραμμής στις αρχές του 1943. Τα κύρια όπλα αυτής της έκδοσης ήταν τα δύο κανόνια Bordkanone BK 3.7 των 37 mm που ήταν τοποθετημένα στους δίσκους κάτω από τα φτερά. Το Ju-87G είχε επίσης βελτιωμένη θωράκιση. Κατά τη διάρκεια ολόκληρου του πολέμου, κατασκευάστηκαν περίπου 5.900 μονάδες όλων των εκδόσεων του Ju-87. Τεχνικά στοιχεία (έκδοση Ju-87B): μήκος: 11m, άνοιγμα φτερών: 13,8m, ύψος: 4,23m, μέγιστη ταχύτητα: 390km/h, μέγιστη εμβέλεια: 500km, μέγιστη οροφή 8200m, οπλισμός: σταθερή - 3 πολυβόλα cal .7,92mm , αναρτημένη - έως 450 κιλά βόμβες.
3_edu4430_instruction_sheet.pdf