Το S-300 (κωδικός ΝΑΤΟ: SA-10 Grumble) είναι το σοβιετικό, και επί του παρόντος ρωσικό, αντιαεροπορικό και βαλλιστικό αντιβαλλιστικό αμυντικό σύστημα επιφανείας-αέρος. Οι εργασίες σχεδιασμού σε αυτό το σύστημα άρχισαν πιθανώς το 1967, αλλά η παραγωγή ξεκίνησε μόλις το 1975, πιθανότατα συνεχίζοντας με διακοπές μέχρι το 2011. Στην περίπτωση των πρώιμων εκδόσεων του συστήματος S-300P, το βλήμα (effector) είναι, για παράδειγμα, το 5W55R, με βεληνεκές 75 χιλιόμετρα, μέγιστο ανώτατο όριο 25.000 μέτρα και η μάζα της κεφαλής δεν υπερβαίνει 133 κιλά.
Το S-300 είναι ουσιαστικά μια ολόκληρη οικογένεια αντιαεροπορικών και βαλλιστικών αμυντικών συστημάτων, η οποία αναπτύχθηκε από τα έργα Almaz-Antiej, αλλά συχνά σε στενή συνεργασία με άλλες οντότητες, π.χ. Zak³ady Mechaniczne im. Kalinina ή το Mariinsky Machine Factory. Αρχικά, το σύστημα ήταν αφιερωμένο στην καταστροφή εχθρικών εναέριων στόχων και τακτικών πυραύλων, αλλά με την πάροδο του χρόνου άρχισε να αναπτύσσει την ικανότητά του να καταπολεμά βαλλιστικούς πυραύλους. Το σύστημα είναι αφιερωμένο κυρίως στην παροχή αεράμυνας σε πόλεις, διοικητικά κέντρα, στρατιωτικές βάσεις και αεροδρόμια. Πολλές εκδόσεις ανάπτυξης αυτού του συστήματος δημιουργήθηκαν κατά τη διάρκεια της παραγωγής. Για παράδειγμα, η έκδοση του συστήματος S-300W (ονομάζεται επίσης Antiej-250 και Antiej -3000) έχει σχεδιαστεί για την καταπολέμηση των εχθρικών αεροσκαφών και των τακτικών πυραύλων του (π.χ. MGM-52 Lance ή Pershing II) και το βεληνεκές του στις τελευταίες εκδόσεις φτάνει τα 200 χιλιόμετρα. Με τη σειρά της, η έκδοση του συστήματος S-300P είναι αφιερωμένη κυρίως στην καταστροφή εχθρικών αεροσκαφών και ελικοπτέρων, με μέγιστη εμβέλεια 200 χιλιομέτρων.
Το KrAZ-260 είναι ένα σοβιετικό (ουκρανικό) στρατιωτικό φορτηγό από την περίοδο του Ψυχρού Πολέμου. Τα πρώτα αντίγραφα αυτού του αυτοκινήτου εμφανίστηκαν στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του 1970 και η σειριακή παραγωγή πραγματοποιήθηκε κατά τα έτη 1973-1993. Η κίνηση παρέχεται από έναν μονοκύλινδρο κινητήρα JaMZ-238L με 300 ίππους.
Το KrAZ-260 αναπτύχθηκε στα σοβιετικά (τώρα ουκρανικά) εργοστάσια AvtoKraz ως εξέλιξη του αυτοκινήτου KrAZ-255. Σε σύγκριση με το αρχικό, έγιναν μερικές αλλαγές, όπως: χρησιμοποιήθηκε ένας νέος κινητήρας με περισσότερη ισχύ, χρησιμοποιήθηκε διαφορετικό κιβώτιο ταχυτήτων και βελτιώθηκαν επίσης οι επιδόσεις - ειδικά η μέγιστη ταχύτητα. Κυρίως όμως αυξήθηκε η ικανότητα φόρτωσης του οχήματος (από 7,5 σε 9 τόνους). Το KrAZ-260 - όπως και ο προκάτοχός του - χαρακτηρίζεται από καλή ικανότητα φόρτωσης και υψηλή κινητικότητα ακόμη και σε δύσκολα εδάφη, χάρη στην τετρακίνηση. Χρησιμοποιείται κυρίως για τη μεταφορά ανθρώπων και φορτίου. Οι σημερινοί φορείς εκμετάλλευσης είναι κυρίως η Ουκρανία, αλλά και η Ελλάδα και η Σερβία. Στο παρελθόν, το KrAZ-260 χρησιμοποιήθηκε επίσης από τις ένοπλες δυνάμεις της Αιγύπτου και της Ινδίας.