Eduard 635009 M16 rifle Vietnam War

Το τουφέκι M16 δημιουργήθηκε στο γραφείο σχεδιασμού της καλιφορνέζικης εταιρείας Armalite. Αναπτύχθηκε σύμφωνα με τις τακτικές και τεχνικές παραδοχές για το νέο τυφέκιο, που εξέδωσε το Αμερικανικό Συμβούλιο Πεζικού, το οποίο επρόκειτο να αντικαταστήσει τα φθαρμένα και απαρχαιωμένα τουφέκια M14. Ο κύριος σχεδιαστής του όπλου ήταν η Eugenie Stoner, η οποία βασίστηκε στο νέο σχέδιο στην προηγούμενη δουλειά του, το τουφέκι AR-10. Η κύρια αλλαγή ήταν η χρήση διαφορετικού διαμετρήματος, το οποίο μειώθηκε από 7,62 mm σε 5,56 mm. Το φυσίγγιο που χρησιμοποιήθηκε δημιούργησε αμφιβολίες από την αρχή, σήμερα σχεδόν γενικά πιστεύεται ότι δεν ήταν ακριβές και το νέο τουφέκι εκείνη την εποχή θα έπρεπε να πυροβολεί φυσίγγια των 6,6 χλστ. Μετά τον εκσυγχρονισμό του όπλου, ως αποτέλεσμα του οποίου δημιουργήθηκε η έκδοση M16A2, άλλαξε το βήμα του νήματος στην κάννη, γεγονός που επέτρεψε τη χρήση του βελγικού φυσιγγίου 5,56 mm, βαλλιστικά πολύ καλύτερο από το προηγουμένως χρησιμοποιημένο φυσίγγιο του ίδιου διαμετρήματος που παράγεται στις ΗΠΑ. Τα πρώτα δέκα αντίγραφα δοκιμάστηκαν στις 31 Μαρτίου 1958. Οι δοκιμές πεδίου, που διεξήχθησαν σε δύο τοποθεσίες (Aberdeen Proving Ground - κανονικές συνθήκες, Fort Greely - αρκτικές συνθήκες), αποδείχθηκαν επιτυχείς, επομένως η Επιτροπή συνέστησε την εισαγωγή του τυφεκίου M16 στον οπλισμό του Αμερικανικού Στρατού. Αφού έγιναν οι απαραίτητες διορθώσεις τον Ιανουάριο του 1959, η Colt Patent Firearms Company, η οποία απέκτησε τα δικαιώματα άδειας από την Armalite, ξεκίνησε τη σειριακή παραγωγή. Οι παραδόσεις στον στρατό ξεκίνησαν το 1961. Αρχικά, ο στρατός έλαβε 85.000 μονάδες, ενώ η Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ 8.500. Ταυτόχρονα, η ονομασία της εταιρείας άλλαξε από AR-15 σε M16. Το 1967, η κυβέρνηση των ΗΠΑ αγόρασε τα δικαιώματα ευρεσιτεχνίας από την Colt. Η έκδοση M16A2 εισήχθη σε υπηρεσία το 1984. Το τουφέκι λειτουργεί χρησιμοποιώντας την ενέργεια των αερίων πυρίτιδας που εκκρίνονται από τον σωλήνα της κάννης. Τα αέρια εκκενώνονται απευθείας στο φορέα μπουλονιών με ένα λεπτό σωλήνα. Το κλείδωμα πραγματοποιείται μέσω μιας περιστροφικής κλειδαριάς, τα μπουλόνια της οποίας εισέρχονται στην έδρα ώθησης του θαλάμου μπουλονιού, βιδωμένα στην κάννη του όπλου. Για την παροχή ρεύματος χρησιμοποιούνται γεμιστήρες εναλλάξιμων κουτιών χωρητικότητας 20 ή 30 φυσιγγίων, διατεταγμένοι σε δύο σειρές. Ο εξολκέας φυσιγγίων και ο εκτοξευτής τους βρίσκονται στην κλειδαριά. Μηχανισμός δράσης σφυριού, με καλυμμένη στρόφιγγα. Ο μηχανισμός σκανδάλης επιτρέπει την μονή και τη σειρά πυροδότησης. Σκόπευτρο διπλής ρύθμισης: 0-300 μ. και 300-500 μ. Η κάννη του όπλου μπορεί να τοποθετηθεί με μαχαίρι ξιφολόγχης M7 ή συσκευή βολής λευκών πυρομαχικών. Ο εκτοξευτής χειροβομβίδων «M203» μπορεί να κρεμαστεί κάτω από την κάννη. Διαμέτρημα: 5,56mm. Μέγιστη απόσταση βολής: 3.600 μέτρα. Μέγιστη αποτελεσματική εμβέλεια: στόχος επιφάνειας: 800 μέτρα. Στόχος στόχος: 550 μέτρα. Ταχύτητα ρύγχους: 853 m / s. Θεωρητικός ρυθμός βολής: 800 βολές ανά λεπτό. Χωρητικότητα γεμιστήρα: 20 και 30 φυσίγγια.