Το Mikojan-Guriewicz MIG-21 (ΝΑΤΟ: Fishbed) είναι ένα σοβιετικό ελαφρύ μαχητικό με δομή ντουραλουμίου, μισού κελύφους, σε σχέδιο μεσαίας πτέρυγας, με λεπίδα δέλτα με κλίση 57 μοιρών. Η πρωτότυπη πτήση πραγματοποιήθηκε στις 16 Ιουνίου 1956. Το πρωτότυπο του MIG 21 θεωρείται το πρωτότυπο E-5 που τροφοδοτείται από τον κινητήρα RD-11. Μετά την πτήση του, δημιουργήθηκαν πολλά άλλα πρωτότυπα, τα οποία, παρεμπιπτόντως, έσπασαν διάφορα διεθνή ρεκόρ ταχύτητας αέρα. Η εμπειρία που αποκτήθηκε από αυτούς χρησιμοποιήθηκε για τη βελτίωση του E-5 και τελικά το αεροσκάφος στάλθηκε σε μαζική παραγωγή ως MIG-21F-13 το 1959. Υπάρχουν πάνω από δώδεκα βασικές εκδόσεις στην παραγωγή και μαζί με διάφορες ανατροπές, ο αριθμός των τύπων MIG 21 μπορεί να υπολογιστεί σε αρκετές δεκάδες! Το πιο σημαντικό από αυτά είναι το πρώτο MIG-21F μαζικής παραγωγής. Αντικατέστησε την έκδοση MIG-21PF με το ραντάρ RP-21 και τον κινητήρα R-11F2. Η επόμενη έκδοση ανάπτυξης είναι το MiG-21R, δηλαδή ένα αναγνωριστικό αεροσκάφος. Δημιουργήθηκαν επίσης αρκετές εκδόσεις εκπαίδευσης, η πρώτη από τις οποίες είναι το MiG-21U-400. Το MIG-21 αποδείχθηκε πολύ επιτυχημένο σχέδιο, με εξαιρετικές επιδόσεις, εύκολο στην πιλοτική λειτουργία και φθηνό στην παραγωγή. Η ποιότητα της κατασκευής αποδεικνύεται από το γεγονός ότι στη δεκαετία του '90 υπήρχαν εκδόσεις ανάπτυξης αυτού του αεροσκάφους, το οποίο ήταν άνω των 30 ετών. Το μηχάνημα εξήχθη σε όλες τις χώρες του πρώην Συμφώνου της Βαρσοβίας και σε ολόκληρο το πλήθος των αραβικών και αφρικανικών χωρών. Το MIG-21 συμμετείχε στις περισσότερες ένοπλες συγκρούσεις της περιόδου 1960-1980, συμπεριλαμβανομένων στον πόλεμο του Βιετνάμ, στον πόλεμο των έξι ημερών (1967), στον πόλεμο Ιράν-Ιράκ (1980-1988). Τεχνικά στοιχεία: μήκος: 13,46m, άνοιγμα φτερών: 7,15m, ύψος: 4,1m, μέγιστη ταχύτητα: 2130km/h, ταχύτητα ανάβασης: 120m/s, μέγιστη εμβέλεια: 1100km, μέγιστη οροφή 19000m, οπλισμός: σταθερό - μονό GSz 23 mm 23 κανόνια (έκδοση Μ), αναρτημένα - έως 2000 κιλά φορτίου.