Zvezda 8019 Macedońska falanga IV-I BC

Η μακεδονική φάλαγγα ήταν μια συγκεκριμένη εξέλιξη της ελληνικής φάλαγγας και εμφανίστηκε στα πεδία των μαχών της Ελλάδας τον 4ο αιώνα π.Χ. χάρη στον βασιλιά της Μακεδονίας - Φίλιππο Β', πατέρα του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Ο ηγεμόνας αποφάσισε να εξοπλίσει τους στρατιώτες της φάλαγγας του με μακριά δόρατα (ελληνικά: sarisa), το μήκος των οποίων μπορεί να έφτανε τα 5-6 μέτρα. Καθώς ένα τόσο μακρύ όπλο του τροχού έπρεπε να κρατηθεί και με τα δύο χέρια, μείωσε επίσης το μέγεθος της ασπίδας, η οποία άρχισε να κρεμιέται στον λαιμό ή στον ώμο. Μειώθηκαν και άλλοι αμυντικοί οπλισμοί - ειδικά στρατιώτες που στέκονταν πιο μακριά στη φάλαγγα. Ταυτόχρονα, δόθηκε μεγάλη έμφαση στην καλύτερη δυνατή εκπαίδευση των στρατιωτών της φάλαγγας και στο υψηλό ηθικό τους, στοιχεία που επέτρεψαν την καταπολέμηση ακόμη και ενός πολύ μεγαλύτερου αντιπάλου. Υποτίθεται ότι η βασική μονάδα στο πεδίο ήταν ένα μπουντρούμι αποτελούμενο από 16 στρατιώτες, και 16 μπουντρούμια αποτελούσαν ένα σύνταγμα (άρα αποτελούνταν από 256 στρατιώτες). Η ποιότητα της μακεδονικής φάλαγγας αποδεικνύεται από τα επιτεύγματά της, για παράδειγμα, στη μάχη της Χερώνειας (338 π.Χ.) ή των Γαυγάμελων (331 π.Χ.).