Με βάση την εμπειρία του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, ο γερμανικός στρατός έδωσε μεγάλη προσοχή στην ανάπτυξη τόσο ελαφρών όσο και βαρέων μηχανημάτων πεζικού κατά την περίοδο του Μεσοπολέμου. Το αποτέλεσμα αυτών των προσπαθειών ήταν η εισαγωγή σε υπηρεσία το 1934 του πολύ επιτυχημένου πολυβόλου MG34, το οποίο αντικατέστησε τα λιγότερο εύχρηστα και πολύ βαρύτερα τυφέκια MG08 ή leMG 08/15. Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, παρουσιάστηκε ένα άλλο, εξίσου επιτυχημένο, αλλά φθηνότερο σχέδιο - το MG42. Και τα δύο αυτά τουφέκια ήταν de facto τα βασικά μηχανήματα του γερμανικού πεζικού και των τεθωρακισμένων γρεναδιέρων κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Ο πολύ υψηλός ρυθμός πυρός τους και οι υψηλές βαλλιστικές παράμετροι σήμαιναν ότι θεωρούνταν ως το βασικό όπλο υποστήριξης σε επίπεδο διμοιρίας ή εταιρείας, και συχνά ακόμη και ομάδας. Είναι ενδιαφέρον ότι χάρη στο σχετικά χαμηλό βάρος, μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν με επιτυχία τόσο στην επίθεση όσο και στην άμυνα. Πολύ συχνά, κατά τη διάρκεια των πολεμικών επιχειρήσεων, ο στρατιώτης που ήταν υπεύθυνος για την εξυπηρέτηση του MG34 ή του MG42 ανατέθηκε από 2 έως 3 πυρομαχικά για να εξασφαλίσει ότι η υπόλοιπη ομάδα πυροβολούσε αδιάκοπα πολυβόλα.
Η Luftwaffe είναι μια γερμανική αεροπορία που άρχισε να σχηματίζεται τον Φεβρουάριο του 1935 με ειδική διαταγή του Ναζί δικτάτορα της Γερμανίας - Αδόλφου Χίτλερ. Ο διοικητής της Luftwaffe - από την αρχή της, στην πραγματικότητα μέχρι το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου - ήταν ο Herman Göring. Η ποσοτική ανάπτυξη της γερμανικής αεροπορίας την περίοδο 1935-1939 ήταν ραγδαία και εκείνη την εποχή εξοπλίστηκε με μηχανήματα που υπηρέτησαν de facto μέχρι το τέλος του πολέμου, συμπεριλαμβανομένου του μαχητικού Me-109, του Ju-87 Stukas dive. βομβαρδιστικά ή μεσαία βομβαρδιστικά όπως το He- 111 ή το Ju-88. Μερικοί Γερμανοί πιλότοι απέκτησαν επίσης μαχητική εμπειρία ενώ υπηρετούσαν ως μέρος της Λεγεώνας Κόνδωρ κατά τη διάρκεια του Ισπανικού Εμφυλίου Πολέμου (1936-1939). Επιπλέον, ακόμη και πριν από τον πόλεμο, η Luftwaffe ήταν προσανατολισμένη με τέτοιο τρόπο ώστε να μπορεί να υποστηρίξει τις επιχειρήσεις των χερσαίων δυνάμεων όσο το δυνατόν πιο αποτελεσματικά. Αυτό αντικατοπτρίστηκε στον εξοπλισμό, τη δομή και την οργάνωσή του, καθώς και στην εκπαίδευση των πιλότων. Η γερμανική αεροπορία αναδύθηκε με επιτυχία από εκστρατείες στην Πολωνία, τη Νορβηγία και τη Γαλλία, με τη Luftwaffe να έχει σχετικά μεγάλες απώλειες στην τελευταία εκστρατεία - τόσο σε αεροπλάνα όσο και σε προσωπικό. Από την άλλη, ένα πολύ οδυνηρό μάθημα ήταν η Μάχη της Βρετανίας, κατά την οποία γνώρισε αποφασιστική ήττα, χάνοντας πολλά περισσότερα αεροπλάνα, και κυρίως καλά εκπαιδευμένους πιλότους, από τον εχθρό. Μπορεί να προστεθεί, παρεμπιπτόντως, ότι ο Adolf Galland ήταν ένας από τους καλύτερους πιλότους μαχητικών στη Luftwaffe κατά τη διάρκεια αυτής της μάχης. Κατά τη διάρκεια των μαχών στο Ανατολικό Μέτωπο (1941-1945), η γερμανική αεροπορία, ειδικά στην αρχή της σύγκρουσης, κυριάρχησε στην ποιότητα των αεροσκαφών και στην εκπαίδευση πληρωμάτων και πιλότων, γεγονός που μεταφράστηκε σε τρομακτικές απώλειες της σοβιετικής αεροπορίας και οδήγησε σε ακόμη και φανταστικά αποτελέσματα κατάρριψης γερμανικών άσων μαχητών, όπως για παράδειγμα, τον Hermann Graf ή τον Walter Nowotny. Ωστόσο, τα έτη 1942-1943 η πλάστιγγα της νίκης στον αεροπορικό πόλεμο για την Ευρώπη άρχισε να κλίνει προς τη σοβιετική και κυρίως τη συμμαχική αεροπορία, η οποία, χάρη σε μηχανές όπως οι τελευταίες εκδόσεις του Spitfire ή του P- 51 Mustang, προκάλεσε στη γερμανική Luftwaffe όλο και περισσότερες απώλειες, επίσης κατά τη διάρκεια των μαχών για τη Γερμανία και κατά τη διάρκεια των στρατηγικών βομβαρδισμών. Ακόμη και οι προσπάθειες της Luftwaffe να κάνει ένα ποιοτικό άλμα εισάγοντας τζετ μηχανές όπως το Me-262 ή το Ar-234 στη γραμμή το 1944-1945 δεν έφεραν κανένα αποτέλεσμα, και οι ολοένα και πιο κακώς εκπαιδευμένοι Γερμανοί πιλότοι υπέφεραν όλο και μεγαλύτερες απώλειες. στη σύγκρουση με τις συμμαχικές μηχανές . Υποτίθεται ότι από την αρχή του πολέμου έως τον Ιανουάριο του 1945, οι απώλειες του προσωπικού της Luftwaffe ανήλθαν σε περίπου 140.000. άνθρωποι σκοτώθηκαν και περίπου 155 χιλιάδες. αγνοουμένων.