Heller 81009 Marceau

Ο Marceau (αρχική ονομασία: Z-31) ήταν αρχικά Γερμανός και στη συνέχεια Γάλλος αντιτορπιλικό από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και τη μεταπολεμική περίοδο. Η καρίνα αυτής της μονάδας τοποθετήθηκε το 1940, δρομολογήθηκε τον Μάρτιο του 1941 και τέθηκε σε λειτουργία στο Kriegsmarine το 1942. Το σκάφος συμπεριλήφθηκε στο Marine Nationale το 1946. Το συνολικό μήκος του πλοίου τη στιγμή της καθέλκυσης ήταν 127 μέτρα και πλάτος 12 μέτρα. Η πλήρης μετατόπιση έφτασε περίπου τους 3.600 τόνους και η μέγιστη ταχύτητα - έως 38-39 κόμβους. Ο κύριος οπλισμός τη στιγμή της εκτόξευσης περιελάμβανε: 4 πυροβόλα των 150 mm, 9 αντιαεροπορικά πυροβόλα των 20 mm και 2 τετραπλούς τορπιλοσωλήνες των 533 mm. Το Z-31 ήταν η ηγετική μονάδα του αντιτορπιλικού Type 1936A (Mob). Αυτός ο τύπος αντιτορπιλικού ήταν με τη σειρά του μια τροποποίηση των μονάδων Type 1936 και Type 1936A, με πολύ παρόμοιο οπλισμό πυροβολικού και δυνατότητες μάχης. Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, το αντιτορπιλικό Z-31 επιχείρησε κυρίως στα νερά της Αρκτικής και στη Νορβηγική Θάλασσα και τον Δεκέμβριο του 1942 έλαβε μέρος στη μάχη της Θάλασσας του Μπάρεντς. Η μονάδα ευτυχώς επέζησε του πολέμου και βρήκε το δρόμο της προς τη Γαλλία υπό πολεμικές αποζημιώσεις, αλλάζοντας το όνομά της σε Marceau. Κατά τα έτη 1948-1950, η μονάδα υποβλήθηκε σε μεγάλη ανακαίνιση και εκσυγχρονισμό, συμπεριλαμβανομένης της αντικατάστασης του κύριου οπλισμού (τα πυροβόλα 150 mm αντικαταστάθηκαν με πυροβόλα 105 mm) και των αντιαεροπορικών πυροβόλων. Μετά την ανακαίνιση και τον εκσυγχρονισμό, η Τουλόν αποδείχθηκε ότι ήταν η κύρια βάση για τον Μαρσό. Ωστόσο, ήδη το 1953, η μονάδα τέθηκε σε αποθεματικό και τον Ιανουάριο του 1958 πωλήθηκε για σκραπ.