Tamiya 61082 Messerschmitt Me262 A-2a w/Kettenkraftrad

Το Sd.Kfz.2 (kleines Kettenkraftrad Sd.Kfz. 2) είναι ένα γερμανικό ελαφρύ όχημα πολλαπλών χρήσεων από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Αυτό το όχημα ήταν ένα είδος συνδυασμού μοτοσικλέτας και τρακτέρ. Το πρωτότυπο κατασκευάστηκε στο εργοστάσιο NSU-Werke το 1940. Τον Ιούνιο του 1941 έγινε επίσημα δεκτό στον οπλισμό της Βέρμαχτ. Συνολικά, μέχρι το 1945, κατασκευάστηκαν περισσότερα από 8.000 από αυτά τα οχήματα. Είναι ενδιαφέρον ότι η παραγωγή συνεχίστηκε και μετά τον πόλεμο, για ανάγκες πολιτών. Οι βασικές εργασίες του Sd.Kfz.2 είναι κυρίως η μεταφορά μικρών φορτίων, η ρυμούλκηση ελαφρών όπλων και η τοποθέτηση τηλεφωνικών καλωδίων. Ο Sd.Kfz.2 υπηρέτησε κυρίως στη Βόρεια Αφρική και στο Ανατολικό Μέτωπο, σε μεγάλη κλίμακα από το 1942. Το όχημα είχε εξαιρετικά χαρακτηριστικά εκτός δρόμου και υψηλή τελική ταχύτητα. Το μειονέκτημα ήταν η εξαιρετικά περίπλοκη δομή, ειδικά η ανάρτηση. Τεχνικά στοιχεία: μήκος: 3 m, πλάτος: 1 m, ύψος: 1,2 m, ισχύς κινητήρα: 36 KM, αυτονομία (στο δρόμο): 250 km, μέγιστη ταχύτητα (στο δρόμο): 70 km / h, όπλα (έκδοση Sicherungsfahrzeuge): 1 μηχανή πυροβόλο MG-34 θερμ.7,92 χλστ.Το Messerschmitt Me-262A Schwalbe (γερμανικά: swallow) είναι ένα γερμανικό δικινητήριο μαχητικό-βομβαρδιστικό με μεταλλική δομή σε διαμόρφωση χαμηλής πτέρυγας. Το Me-262 ήταν το πρώτο μαχητικό τζετ στην ιστορία της αεροπορίας. Η πρώτη πτήση με εμβολοφόρους κινητήρες πραγματοποιήθηκε το 1941 και με κινητήρες στροβιλοτζετ στις 18 Ιουλίου 1942. Η πρώτη σχεδίαση του πλαισίου αεροσκάφους, με την ονομασία P.1065, παρουσιάστηκε το 1939 και, παραδόξως, διέφερε σημαντικά από την τελική έκδοση. Γρήγορα αποφασίστηκε η χρήση λοξών πτερυγίων και η δοκιμή του πλαισίου του αεροσκάφους κατά την πτήση με εμβολοφόρους κινητήρες (Jumo210), η οποία ολοκληρώθηκε με επιτυχία το 1941. Ως αποτέλεσμα προβλημάτων με τη μονάδα ισχύος στόχου (κινητήρας BMW003), πραγματοποιήθηκε η πρώτη πτήση τζετ στο Me-262 με κινητήρες Junkers Jumo004. Είναι ενδιαφέρον ότι το Me-262 ήταν δομικά έτοιμο για σειριακή παραγωγή στα τέλη του 1942. Ωστόσο, η είσοδός του στη γραμμή καθυστέρησε σημαντικά. Πρώτον, λόγω ελλείψεων υλικών (ειδικά ελλείψεις βολφραμίου και χρωμίου), οι οποίες ανάγκασαν τεχνολογικές αλλαγές, δεύτερον, λόγω της βλάβης των κινητήρων BMW003 και τρίτον, λόγω της αντίστασης του Χίτλερ στο Me-262 να είναι γρήγορο βομβαρδιστικό, όχι μαχητικό . Ως αποτέλεσμα όλων των παραγόντων, το αεροπλάνο μπήκε στη γραμμή μόνο το 1944! Δεδομένου του ήδη συντριπτικού πλεονεκτήματος των Συμμάχων στον αέρα, η έλλειψη καυσίμων και εκπαιδευμένων πληρωμάτων του Me-262 δεν θα μπορούσε να είχε σημαντικό αντίκτυπο στην πορεία του πολέμου. Αναμφίβολα, ήταν τεχνολογικά ανώτερο από τα εχθρικά αεροσκάφη και η αναλογία απωλειών ήταν 1: 9 υπέρ του Me-262. Συνολικά κατασκευάστηκαν περίπου 1.400 μηχανές, αλλά μόλις 300 μπήκαν σε λειτουργία. Δημιουργήθηκαν διάφορες εκδόσεις ανάπτυξης αυτού του επαναστατικού αεροσκάφους: βομβαρδιστικό (A-2a), αναγνωριστικό (A-1a / U3 και A-4a), μαχητικό ημέρας (A-1a) και μαχητικό νύχτας (B-1a / U1). Τεχνικά στοιχεία (έκδοση Me-262A-1a): μήκος: 10,6 m, άνοιγμα φτερών: 12,6 m, ύψος: 3,5 m, μέγιστη ταχύτητα: 900 km/h, ταχύτητα ανάβασης: 20 m/s, μέγιστη εμβέλεια: 1050 km, οροφή μέγιστο 11450m, οπλισμός: σταθερός - 4 πυροβόλα MK108 των 30mm, underslung - 24 ρουκέτες R4M, διαμετρήματος 55mm, έως 1000 kg βόμβες.