Art Model 7207 MiG-9 (I-210 M-82A)

Το Mikojan-Guriewicz MIG-3 είναι ένα σοβιετικό, μονοκινητήριο μαχητικό στη διαμόρφωση χαμηλής πτέρυγας με κλασική ουρά. Το πρώτο πρωτότυπο πέταξε στις 5 Απριλίου 1942 και την ίδια χρονιά ξεκίνησε η μαζική παραγωγή, η οποία διήρκεσε μέχρι το 1942. Το MIG-3 ήταν μια εξέλιξη της μηχανής MIG-1, η οποία με τη σειρά της ξεκίνησε στο σχεδιασμό του Polikarpov, κωδικός- με το όνομα I-200. Το MIG-3 είχε διαφορετικό σχήμα φτερού και μεγαλύτερη εμβέλεια και ήταν σχεδόν αγνώριστο από το MIG-1. Αρχικά, σχεδιαζόταν να χρησιμοποιηθεί ο κινητήρας Mikulin AM-37, αλλά λόγω της υπανάπτυξής του, αποφασίστηκε να χρησιμοποιηθεί ο κινητήρας Mikulin AM-35A με ισχύ 1350KM. Ακόμη και παρά τη χαμηλότερη ισχύ, το νέο αεροπλάνο πέτυχε εντυπωσιακή ταχύτητα 651 km/h κατά τη διάρκεια δοκιμών οριζόντιας πτήσης! Κάτι που ώθησε την διοίκηση της σοβιετικής αεροπορίας να βάλει το μηχάνημα σε μαζική παραγωγή το συντομότερο δυνατό. Αυτή η βιασύνη είχε ως αποτέλεσμα πολυάριθμες «παιδικές ασθένειες» και μια γενικά υπανάπτυκτη μηχανή. Επιπλέον, το MIG-3 ήταν δύσκολο να πιλοτάρει και απαιτούσε υψηλό βαθμό εκπαίδευσης από τον πιλότο, κάτι που ήταν δύσκολο στην ΕΣΣΔ εκείνη την εποχή. Επιπλέον, ως αποτέλεσμα της απρόσεκτης κατασκευής, οι σειριακές μηχανές είχαν χαμηλότερη τελική ταχύτητα και μεγαλύτερη αεροδυναμική αντίσταση. Συνολικά κατασκευάστηκαν περίπου 3.300 μηχανές MIG-1 και MIG-3. Το αεροπλάνο έπεσε εκτός λειτουργίας το 1943. Τεχνικά στοιχεία: μήκος: 8,25 m, άνοιγμα φτερών: 10,2 m, ύψος: 3,32 m, μέγιστη ταχύτητα: 621 km / h, ταχύτητα ανάβασης: 10,8 m / s, μέγιστη εμβέλεια: 1195 km, μέγιστη οροφή: 11500 m, οπλισμός: μόνιμη - 2 πολυβόλα SzKAS των 7,62 χιλιοστών και 1 πολυβόλο UBS των 12,7 χιλιοστών, κρεμαστό, μέχρι 200 κιλά βόμβες.