Hat 8233 Napoleonic Austrian Landwehr

Όταν ξέσπασαν οι πόλεμοι με την επαναστατική Γαλλία (1792-1799), ο αυστριακός στρατός θεωρήθηκε ως ένας από τους μεγαλύτερους και ισχυρότερους στην Ευρώπη. Είναι αλήθεια ότι υπέστη πολλές ήττες κατά τη διάρκεια του Πολέμου της Αυστριακής Διαδοχής (1740-1748), αλλά κατά τη διάρκεια του Επταετούς Πολέμου (1756-1763) κατάφερε να διατηρήσει το πεδίο του μεγάλου πρωσικού στρατού, ακόμη και (αν και σπάνια) προκαλεί ήττες - όπως στη Μάχη του Κολίν το 1757. Ο αυστριακός στρατός είχε επίσης καλές επιδόσεις κατά τον πόλεμο της βαυαρικής διαδοχής (1778-1779). Ωστόσο, παρά τις μεταρρυθμίσεις που έγιναν κατά τη διάρκεια της βασιλείας της Μαρίας Θηρεσίας (1740-1780) και του Ιωσήφ Β' (1780-1790), ο αυστριακός στρατός αποδείχθηκε κατώτερος στον τομέα από τα στρατεύματα της επαναστατικής και ναπολεόντειας Γαλλίας, η οποία ήταν σαφώς αποδείχθηκε από την ιταλική εκστρατεία του 1796-1797 και μάχες όπως το Austerlitz (1805) ή το Wagram (1809). Δεδομένων των παραπάνω, δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι κατά τη διάρκεια των Ναπολεόντειων Πολέμων (1799-1815) ο αυστριακός στρατός υπέστη αλλαγές και μεταρρυθμίσεις (όμοια με τον πρωσικό στρατό μετά το 1806) και αυτές οι αλλαγές επηρέασαν συχνότερα το αυστριακό πεζικό. Το 1808 ιδρύθηκε η Landwera (γερμανικά: Landwehr), δηλαδή μονάδες ποδιών που αποτελούνται κυρίως από άνδρες σωματικά ανίκανους να υπηρετήσουν σε κανονικές μονάδες. Η Landwera ιδρύθηκε χωριστά για την Αυστρία και ξεχωριστά για την Ουγγαρία. Όπως και άλλα πεζικά, το Landwera διαμορφώθηκε σε συντάγματα, χωρισμένα σε τάγματα και λόχους. Λόγω κακής εκπαίδευσης, χρησιμοποιήθηκε για δευτερεύουσες εργασίες. Απλοποιώντας, μπορεί να υποτεθεί ότι ο αυστριακός Landwer χρησιμοποίησε δύο τύπους τουφεκιών: Infanteriegewehr M1798 και M1807, το βάρος των οποίων κυμαινόταν από 4,2 έως 4,6 κιλά. Ωστόσο, οι μονάδες του διέθεταν και άλλα, παλαιότερα, τουφέκια πυρόλιθου.