Valom 14420 Nieuport 11 vs Fokker E.III (Duels in the sky)

Το Fokker E.III ήταν ένα γερμανικό μαχητικό αεροπλάνο, ένα μονοπλάνο μικτής δομής, όπου η άτρακτος ήταν κατασκευασμένη από συγκολλημένο σωληνοειδές δοκό, καλυμμένο με καμβά. Το αεροπλάνο κατασκευάστηκε την περίοδο 1915-1916. Η κίνηση παρέχεται από έναν κινητήρα UI Oberursel 100HP. Το Fokker E.III, σε αντίθεση με τις εκδόσεις EI και E.II, κατασκευάστηκε σε μεγαλύτερες ποσότητες. Συνολικά παράγονται 249 αντίτυπα. Ήταν ένα από τα πρώτα γερμανικά αεροσκάφη στο οποίο τοποθετήθηκε σειριακά ένας συγχρονιστής πολυβόλου. Αυτό επέτρεψε στην περιστρεφόμενη προπέλα να πυροβολήσει. Ωστόσο, όταν εμφανίστηκαν τα αεροσκάφη Nieuport 11 και Airco DH.2 Fokker E.III στο Δυτικό Μέτωπο, κατέστη παρωχημένο, κυρίως λόγω της μέτριας ευελιξίας του. Τεχνικά στοιχεία: Μέγιστη ταχύτητα: 140 km/h, ταχύτητα ανάβασης: 3,3 m/s, μέγιστη οροφή 3600 m, οπλισμός: σταθερό - 1 πολυβόλο LMG08 / 15 διαμετρήματος 7,92 mm.Το Nieuport 11 είναι ένα γαλλικό μικτό μαχητικό διπλάνου από τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Το μπροστινό μέρος της ατράκτου ήταν κατασκευασμένο από χαλύβδινους σωλήνες και το πίσω μέρος ήταν κατασκευασμένο από ξύλο σε μορφή υφασμάτινου ζευκτού. Πτερύγια: πάνω διπλή δοκός, κάτω μονή δοκός με ελαφρά ανύψωση, καλυμμένη με ύφασμα. Ξύλινοι στύλοι στον θάλαμο των λοβών σχήματος V. Η ουρά είναι κατασκευασμένη από χαλύβδινους σωλήνες, καλυμμένους με ύφασμα. Χωρίς αεροπλάνο, μόνο πηδάλιο που επιπλέει. Η πρωτότυπη πτήση πραγματοποιήθηκε το 1915 και ένα χρόνο αργότερα το μηχάνημα μπήκε σε υπηρεσία γραμμής. Το Nieuport 11 ήταν μικρό, πολύ ευέλικτο και αρκετά γρήγορο. Ως κίνηση χρησιμοποιήθηκε ο κινητήρας Le Rhone 9C με 80 HP. Το αεροπλάνο είχε επίσης πολύ καλές ιδιότητες πτήσης. Και επειδή ήταν μια μειωμένη έκδοση του Nieuport 10, κέρδισε το στοργικό ψευδώνυμο Bebe (γαλλικά για παιδί). Χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά στις 5 Ιανουαρίου 1916 και τον Φεβρουάριο υπήρχαν 90 από αυτά στο μέτωπο. Μάλιστα, χάρη σε αυτόν κατέστη δυνατό να σπάσει το «μαστίγιο του Fokkers E», παρά το γεγονός ότι τα αεροπλάνα αυτά δεν είχαν ακόμη συγχρονιστές. Αυτό το πρόβλημα λύθηκε πολύ απλά: το τουφέκι τοποθετήθηκε στο επάνω πάνελ έτσι ώστε να πυροβολεί πάνω από τον κύκλο της έλικας. Ήταν τρομερά άβολο για τον πιλότο, καθώς το τουφέκι Lewis με το οποίο ήταν εξοπλισμένο το Nieuport 11 είχε μόνο 47 φυσίγγια (αργότερα 96 φυσίγγια) στον γεμιστήρα. Ο μόνος τρόπος για να το αντικαταστήσετε ήταν να σηκωθείτε στην καμπίνα και, κρατώντας τη στρόφιγγα με τα πόδια σας, να αλλάξετε το τύμπανο των πυρομαχικών. Αργότερα, τα τουφέκια άρχισαν να τοποθετούνται σε μια "ράγα Foster", η οποία τους επέτρεψε να τραβήξουν στην καμπίνα. Αυτή την ιδέα χρησιμοποίησε εναγωνίως ο Βρετανός άσος Άλμπερτ Μπολ. Πέταξε προς το εχθρικό αεροπλάνο από κάτω και, ενώ κατευθύνει το τουφέκι σχεδόν κάθετα προς τα πάνω, μέσω ράγας, εκτόξευσε την έκρηξη στην ανυπεράσπιστη κοιλιά του εχθρού, καλυμμένος πλήρως από αυτόν. Το δεύτερο μισό του 1916, ένας ισχυρότερος κινητήρας Le Rhone 110 HP εγκαταστάθηκε στο Nieuport 11. Αυτή η έκδοση χαρακτηρίστηκε ως Nieuport 16. Αυτό το μοντέλο δεν διέφερε από το Nieuport 11. Λόγω του μεγαλύτερου βάρους του κινητήρα, το Nieuport 16 έχασε ορισμένες από τις ιδιότητες πτήσης του. Ως εκ τούτου, αποφασίστηκε να αυξηθεί λίγο η επιφάνεια στήριξης για να βελτιωθεί η κατάσταση. Τεχνικά στοιχεία (έκδοση Nieuport 11): μήκος: 5,8 m, άνοιγμα φτερών: 7,55 m, ύψος: 2,4 m, μέγιστη ταχύτητα: 156 km/h, ταχύτητα ανάβασης: 3,3 m/s, μέγιστη εμβέλεια: 330 km, μέγιστη οροφή 4600 m, οπλισμός : σταθερό - 1 πολυβόλο Lewis ή Hotchkiss.