Fujimi 600680 No.16 IJN Aircraft Carrier Zuikaku

Το Zuikaku (ιαπωνικός γερανός που φέρνει την ευτυχία) ήταν ένα ιαπωνικό αεροπλανοφόρο, η καρίνα του οποίου τοποθετήθηκε το 1938, καθελκύστηκε τον Νοέμβριο του 1939 και τέθηκε σε λειτουργία στο Αυτοκρατορικό Ιαπωνικό Ναυτικό τον Σεπτέμβριο του 1941. Το πλοίο είχε μήκος 257 μέτρα, πλάτος 26 μέτρα και πλήρες εκτόπισμα 32.000 τόνων. Η μέγιστη ταχύτητα του αεροπλανοφόρου Zuikaku ήταν περίπου 34 κόμβοι και ο κύριος οπλισμός του ήταν 84 εποχούμενα αεροπλάνα.

Το Zuikaku - μαζί με το δίδυμο πλοίο του Shokaku - εγκρίθηκε για ναυπήγηση ως μέρος των σχεδίων επέκτασης στόλου "Zero 3" και "Zero 4", τα οποία προέβλεπαν σημαντική ενίσχυση του επιθετικού δυναμικού του ιαπωνικού ναυτικού. εστίαση ήταν κυρίως στη μέγιστη ταχύτητα του νέου αεροπλανοφόρου και στη δύναμη κρούσης του, ενώ η θωράκιση - ειδικά το θάλαμο πτήσης - αντιμετωπίστηκε δευτερευόντως, γεγονός που διέκρινε αρνητικά όλα τα ιαπωνικά αεροπλανοφόρα από την αρχική περίοδο του Β' Παγκοσμίου Πολέμου από τα αντίστοιχά τους στη Βρετανία. Στο Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Zuikaku συμμετείχε στην επίθεση στο Περλ Χάρμπορ τον Δεκέμβριο του 1941. Τον Ιανουάριο του 1942, τα αεροπλάνα του καταστρώματος από αυτή τη στροφή συμμετείχαν στην επίθεση στο Rabaul και λίγους μήνες αργότερα πολέμησαν στη Μάχη της Θάλασσας των Κοραλλιών . Στο μεταξύ, αποσύρθηκε σε ναυπηγείο επισκευής πλοίων, γεγονός που τον εμπόδισε να λάβει μέρος στη Μάχη του Μίντγουεϊ (Ιούνιος 1942). Το 1942, ο Zuikaku πολέμησε επίσης στη Μάχη των νησιών Santa Cruz όπου έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη βύθιση του αμερικανικού αεροπλανοφόρου USS Hornet. Το Zuikaku βυθίστηκε από αμερικανικά επιβαίνοντα αεροπλάνα τον Οκτώβριο του 1944 κατά τη διάρκεια της μάχης του Leyte.