Το Panzergrenadier είναι ένας γερμανικός όρος για έναν σχηματισμό γρεναδιέρων panzer, δηλαδή μονάδες πεζικού που εκπαιδεύονται να πολεμούν σε στενή συνεργασία με τα δικά τους άρματα μάχης. Αυτός ο όρος χρησιμοποιήθηκε επίσημα το 1942, όταν τα τμήματα πεζικού μετονομάστηκαν σε τμήματα γρεναδιέρων και τα μηχανοκίνητα τμήματα πεζικού σε τμήματα γρεναδιέρων πάντζερ. Αξίζει να προστεθεί ότι τα έτη 1937-1942 ο όρος Schützen Regiment χρησιμοποιήθηκε για να περιγράψει τα συντάγματα πεζικού που υπηρετούσαν σε τεθωρακισμένες μονάδες. Θεωρητικά, ο βασικός εξοπλισμός των τμημάτων τεθωρακισμένων γρεναδιέρων επρόκειτο να είναι τεθωρακισμένα μισοτροχιασμένα μεταφορικά, ειδικά το Sd.Kfz.251, αλλά λόγω ανεπαρκούς παραγωγής, αυτά τα πεζικά συχνά μεταφέρονταν με φορτηγά. Ως πρότυπο, μια μεραρχία τεθωρακισμένων γρεναδιέρων αποτελούνταν από τρία συντάγματα πεζικού, δύο τάγματα σε κάθε σύνταγμα και πολυάριθμες μονάδες υποστήριξης, συμπεριλαμβανομένων μονάδων αντιαρματικών, αντιαεροπορικών, σκαφών και επικοινωνιών. Σε αυτούς τους σχηματισμούς χρησιμοποιούνταν συχνά αυτοκινούμενα όπλα, όπως το StuG III. Αξίζει να προστεθεί ότι τα τμήματα τεθωρακισμένων γρεναδιέρων σχηματίστηκαν όχι μόνο στη Βέρμαχτ, αλλά και στα Waffen SS - για παράδειγμα η Μεραρχία Totenkopf ή η Μεραρχία Hohenstaufen.
Η Μάχη του Κουρσκ (γερμανική κωδική ονομασία: Operation Zitadelle) αναγνωρίζεται ευρέως - όχι με ακρίβεια - ως η μεγαλύτερη μάχη τεθωρακισμένων στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και η μεγαλύτερη τεθωρακισμένη μάχη στο Ανατολικό Μέτωπο. Συνέβη μετά τη γερμανική ήττα στο Στάλινγκραντ τον Φεβρουάριο του 1943, αλλά και μετά την επιτυχημένη γερμανική αντεπίθεση στο Χάρκοβο τον Μάρτιο του ίδιου έτους. Η γερμανική πλευρά, συμμετέχοντας στη μάχη, υπολόγιζε στην πλήρη απόκτηση της στρατηγικής πρωτοβουλίας, στο έργο της σοβιετικής πλευράς με τις μεγαλύτερες δυνατές απώλειες, καθώς και στη θηλή της σοβιετικής επίθεσης που αναμενόταν το καλοκαίρι του 1943. Ο Κόκκινος Στρατός υιοθέτησε μια αμυντική στάση, προσπαθώντας να αιμορραγήσει τους επιτιθέμενους Γερμανούς από το αίμα στο αρχικό στάδιο της επιχείρησης και στη συνέχεια να προχωρήσει στην αντεπίθεση. Η μάχη στο τόξο του Κουρσκ ξεκίνησε στις 5 Ιουλίου 1943 και, μαζί με τις σοβιετικές επιχειρήσεις Or³owo και Belgorod, διήρκεσε μέχρι τις 23 Αυγούστου του ίδιου έτους. Στην πορεία του, παρά την εμπλοκή σημαντικών δυνάμεων από τον γερμανικό στρατό και τα νεότερα άρματα μάχης Tiger και Panther καθώς και τα αντιτορπιλικά Ferdinand, οι Σοβιετικοί πέτυχαν τη νίκη, οι οποίοι προετοιμάστηκαν πολύ καλά για αυτή τη μάχη και παρόλο που υπέστησαν τεράστιες απώλειες - μπόρεσαν να περάσουν στην αντεπίθεση. Η Μάχη του Κουρσκ αποδείχθηκε ότι ήταν ένα από τα σημεία καμπής στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Υπολογίζεται ότι ως αποτέλεσμα (από τις 5 Ιουλίου έως τις 23 Αυγούστου), ο γερμανικός στρατός έχασε περίπου 240.000 στρατιώτες - σκοτώθηκαν, τραυματίστηκαν και αιχμαλωτίστηκαν, περίπου 1.300 τανκς και περίπου 1.000 αεροσκάφη. Οι απώλειες του Κόκκινου Στρατού ήταν αναμφίβολα μεγαλύτερες.