Gomix MK-FLM-027 PZL-23 KARAŚ

Από το φθινόπωρο του 1932, κατασκευάστηκαν τρία πρωτότυπα, σημειωμένα με σύμβολα: PZL - 23 / I, PZL - 23 / II και PZL - 23 / III. Οι δοκιμές αντοχής και στατικές του PZL - 23 / I ολοκληρώθηκαν το δεύτερο μισό του 1933. Το πρωτότυπο απογειώθηκε στα τέλη του 1934. Σε μεταγενέστερες πειραματικές εκδόσεις έγιναν πολλές βελτιώσεις, όπως: εξάλειψη κραδασμών στο πίσω μέρος της ατράκτου και της ουράς ύψους, ενίσχυση της δομής του σκελετού του αεροσκάφους, βελτίωση της ορατότητας από τη θέση του πιλότου με αύξηση του υαλοπίνακα της καμπίνας, μείωση της θέσης στήριξης του κινητήρα κατά 10 cm, χρήση νέου δακτυλίου με χαμηλότερο συντελεστή Cx, ο θάλαμος βόμβας σε η άτρακτος αφαιρέθηκε, οι εκτοξευτές μετακινήθηκαν κάτω από τα φτερά και κάτω από την άτρακτο, και πολλά άλλα. Συνολικά, έχουν γίνει πάνω από 100 αλλαγές και αρκετές εκατοντάδες σφάλματα έχουν διορθωθεί. Η έκδοση μοντέλου με το όνομα PZL - 23 Karaś A εισήχθη στην παραγωγή (από τα μέσα του 1935) σε αριθμό 40 τεμαχίων στο νέο εργοστάσιο PZL WP-1 (Podlaskie Zakłady Lotnicze - Wytwórnia Płatowców No. 1) και διαδοχικά εισήλθε στο οπλισμό του 1ου Συντάγματος Αεροπορίας και εξήχθησαν στη Βουλγαρία. Κατά τη λειτουργία αυτού του αεροσκάφους, εμφανίστηκαν νέα ελαττώματα (συμπεριλαμβανομένου του πολύ αδύναμου κινητήρα, της επίτευξης χαμηλού ύψους με πλήρη όπλα, της χαμηλής απόδοσης των βραγχίων κ.λπ.). Ως αποτέλεσμα της εξάλειψης αυτών των ελαττωμάτων, δημιουργήθηκε η δεύτερη έκδοση του αεροσκάφους PZL - 23 Karaś B. Είχε έναν ισχυρότερο κινητήρα (Bristol Pegasus VIII με 680 HP, τα βράγχια αφαιρέθηκαν, βελτιωμένο προφίλ της μετάβασης μεταξύ της ατράκτου και εισήχθη η πτέρυγα). Το συμβόλαιο με την PZL ήταν για την παραγωγή 210 αεροπλάνων έκδοσης Β. Το φθινόπωρο του 1936 παραδόθηκαν σε συντάγματα αεροπορίας. Στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του 1930, το αεροσκάφος PZL - 23 B Karaś έγινε το βασικό αεροσκάφος γραμμής, ενώ η έκδοση Α του Karasie αποσύρθηκε για εκπαίδευση. Ενώ υπηρετούσε στην Πολωνική Στρατιωτική Αεροπορία, ο Karas χρησιμοποιήθηκε σε πολλές μεγαλύτερες ενέργειες. Το 1937, η μοίρα Karasi B από το 1 PL πραγματοποίησε επίδειξη απότομο βομβαρδισμό ενός μικρού σιδηροδρομικού σταθμού στη γραμμή Chełm - Brest n / B. Πολλές μοίρες γραμμής συγκεντρώθηκαν στο αεροδρόμιο Vilnius - Porubanek ως μέρος μιας επίδειξης δύναμης ενάντια στη γειτονική Λιθουανία, ενώ τον Οκτώβριο του 1938 περίπου δώδεκα Karas από διάφορα συντάγματα στάθμευσαν στο αεροδρόμιο του Aleksandrów, εξασφαλίζοντας την κατάληψη του Zaolzie. Σύμφωνα με τους κανόνες, η χρήση του Karasi προοριζόταν για την εκτέλεση εργασιών παρέμβασης. Στην εκστρατεία του Σεπτεμβρίου, πραγματοποίησαν ορισμένες μάχιμες εργασίες και εναέριες αναγνωρίσεις. Τα αεροπλάνα που περιλαμβάνονται στις μοίρες του στρατού βομβάρδισαν θωρακισμένες στήλες, πραγματοποίησαν μακρές αναγνωριστικές επιδρομές στα εδάφη της Γερμανίας, της Σλοβακίας και της Ανατολικής Πρωσίας. Η πρώτη εγκατάσταση που βομβαρδίστηκε στο έδαφος του εχθρού ήταν ένα εργοστάσιο κοντά στην Oława. Στρατηγικά αντικείμενα στην Ανατολική Πρωσία βομβαρδίστηκαν. Ένας μεγάλος αριθμός εργασιών που εκτελέστηκαν είχαν ως αποτέλεσμα απώλειες περίπου 90% σε αεροπλάνα. Συνολικά, 112 Karasi καταρρίφθηκαν στην εκστρατεία του Σεπτεμβρίου και μόνο 11 μηχανές εκκενώθηκαν στη Ρουμανία (τρεις από την 31 μοίρα και οκτώ από την 24 μοίρα αναγνώρισης). Επιπλέον, υπήρχαν 30 Karasi στην έκδοση A με CWL - 1 στη Ρουμανία (πέρασαν τα σύνορα στις 16 Σεπτεμβρίου 1939). Μετά την ένταξη της Ρουμανίας στο Σύμφωνο των Τριών, ο εγκλωβισμένος Karas ανταλλάχθηκε με γερμανικά όπλα και σχηματίστηκε μια μοίρα αναγνώρισης και εκπαίδευσης. Οι Ρουμάνοι χρησιμοποίησαν το Karasi στο Ανατολικό Μέτωπο. Το τελευταίο Karas χρησιμοποιήθηκε στη Ρουμανία μέχρι το 1946 ως ρυμουλκό εναέριου στόχου. Τεχνικά στοιχεία (έκδοση Β): μήκος: 9,68 m, άνοιγμα φτερών: 13,95 m, ύψος: 3,3 m, μέγιστη ταχύτητα: 319 km/h, ταχύτητα ανάβασης: 6,7 m/s, πρακτική οροφή: 7300 m, μέγιστη εμβέλεια: 1260 km, οπλισμός: σταθερός - 2 πολυβόλα Vickers F περίπου 7,7 χλστ., 1 πολυβόλο wz.33 θερμ. 7,92 χλστ., αναρτημένα - έως 700 κιλά βόμβες.